Państwowy Instytut Geologiczny

Państwowy Instytut Badawczy

Jaskinie Polski


Dane szczegółowe jaskini


Nazwa Jaskinia Wielka Strąka
Inne nazwy
Nr inwentarzowy J.Olk.I-06.62
Region Wyżyna Śląsko-Krakowska
Współrzędne WGS84 λ: 19°45′42,00″, φ: 50°09′27,00″
Gmina Zabierzów (gm. wiejska)
Powiat krakowski
Województwo małopolskie
Właściciel terenu Prywatny | Park krajobrazowy Dolinki Krakowskie
Podstawa ochrony
Ekspozycja otworu E
Pozostałe otwory 2 - ku górze.
Wysokość bezwzględna [m n.p.m.] 365
Wysokość względna [m] 30
Głębokość [m] 0
Przewyższenie [m] 3,70
Deniwelacja [m] 3,70
Długość [m]
w tym szacowane [m]
11
Rozciągłość horyzontalna [m]
Położenie geograficzne Wyżyna Olkuska, Kobylany, Dolina Kobylańska.
Opis drogi dojścia do otworu
Od grupy Okrętu kierujemy się w dół doliny. Stając pod następną dużą skałą po lewej (Rozwalista Turnia), wspinamy się zboczem po jej lewej stronie. Blisko jej szczytu, po lewej zauważymy duży otwór jaskini.
Opis jaskini

Za otworem znajduje się widna sala. Na jej przeciwległym końcu, coraz ciaśniejszym korytarzykiem osiągamy zacisk (Z II). Za nim stajemy w kominku częściowo wypełnionym głazami. Wspinając się między nimi docieramy do drugiego, ciasnego otworu, po drugiej stronie grzbietu.

Jaskinia krasowa powstała w wapieniach skalistych górnej jury (oksford).
Nacieki są zwietrzałe i zniszczone. Spąg zalega glina, gleba i rumosz.
Jaskinia w większości jest widna.

W otworze głównym, na ścianach wegetują glony, mchy, porosty, paprocie z rodzaju Asplenium i rośliny zielne.

W jaskini występują muchówki, ślimaki i pająki, m.in. Meta sp.
Historia badań
Ossowski (1879) podczas badań rozkopał  około 1 m namuliska zawierającego neolityczne zabytki i holoceńskie kości. W roku 1927 Krukowski opisuje w materiale krzemiennym ślady paleolitu starszego. Po Ossowskim i Krukowskim badania archeologiczne prowadzili Durczewski (1946) i Rook (1980).
Historia eksploracji
Jaskinia znana była od dawna. Pierwszy opis opublikował Ossowski (1879).
Historia dokumentacji
Kowalski (1951) udokumentował jaskinię pod numerem 121 łącznie z sąsiednim schroniskiem. Drugi otwór był zapewne znany, lecz wykorzystywany tylko jako śmietnik. Po oczyszczeniu połączenia, podczas inwentaryzacji J. Nowak i M. Szot przeszli i zmierzyli cały obiekt. Aktualną dokumentację sporządził J. Nowak 25 maja 2003 r., pomiary wykonali J. Nowak i N. Szot 25 maja 2003 r.
Plan opracował J. Nowak.
Zniszczona, niedostępna lub nieodnaleziona Nie
Literatura
Badania jaskiń z okolic Krakowa, 1986 (wiadomość o badaniach Ossowskiego); Ossowski G. 1880 (opis jaskini i wykopalisk, ceramika grupy malickiej i pleszewskiej, neolityczne wyroby krzemienne); Ossowski G. 1880a (streszczenie poprzedniego); Badania jaskiń z okolic Krakowa 1880 (dtto); Ossowski G. 1882a (dtto); Ossowski G. 1882b (dtto); Czarnowski S.J. 1911 (dtto); Orłowicz M. 1919 (wzmianka); Danysz-Fleszarowa R. 1933 (wymienia); Ciętak Z. 1935 (dtto); Durczewski Z. 1948 (ceramika łużycka); Kowalski K. 1951 (opis inwentarzowy poz. 121, plan); Rook E. 1980 (w krótki opis, w wykazie stanowisk, ceramika grupy malickiej kultury lendzielskiej); Szelerewicz M., Górny A. 1986 (w pełnym wykazie jaskiń poz. II. E. 7); Nowak J. 2004a (opis inwentarzowy, plan); Nowak J. 2004b (w spisie jaskiń poz.62); Nowak J. 2006 (dtto); Jaskinie Wyżyny Olkuskiej 2010 (plan i opis inwentarzowy).
Materialy archiwalne
Autorzy opracowania Andrzej Górny, Jakub Nowak
Redakcja Jerzy Grodzicki
Stan na rok 2013
Grafika, zdjęcia Podgląd grafiki plan
Nazwa: Autor: Data wprowadzenia:
Zdjęcie