Państwowy Instytut Geologiczny

Państwowy Instytut Badawczy

Jaskinie Polski


Dane szczegółowe jaskini


Nazwa Dziupla w Postrzępionej Turni
Inne nazwy
Nr inwentarzowy J.Olk.I-06.67
Region Wyżyna Śląsko-Krakowska
Współrzędne WGS84 λ: 19°45′35,00″, φ: 50°09′26,00″
Gmina Zabierzów (gm. wiejska)
Powiat krakowski
Województwo małopolskie
Właściciel terenu Prywatny | Park krajobrazowy Dolinki Krakowskie
Podstawa ochrony
Ekspozycja otworu W
Pozostałe otwory
Wysokość bezwzględna [m n.p.m.] 350
Wysokość względna [m] 20
Głębokość [m] 1,50
Przewyższenie [m] 1,20
Deniwelacja [m] 2,70
Długość [m]
w tym szacowane [m]
9,20
Rozciągłość horyzontalna [m]
Położenie geograficzne Wyżyna Olkuska, Kobylany, Dolina Kobylańska.
Opis drogi dojścia do otworu
Spod Rozwalistej Turni idziemy w dół Doliny Kobylańskiej, mijamy Dwoistą Turnię i stajemy pod następną, Postrzępioną Turnią. Niewielki, okrągły otwór jest widoczny w południowo-zachodniej ścianie, około 5 metrów nad jej podstawą. Można do niego dotrzeć wspinaczką (IV) lub zjazdem ze szczytu skały.
Opis jaskini

Za owalnym otworem (50x60 cm) krótka rura obrywa się w lewo 2-metrowym progiem do niewielkiej salki. W kierunku otworu prowadzi niedostępna szczelina łącząca się z powierzchnią, natomiast w głąb skały po trzech metrach doprowadza do poprzecznej szczeliny. W lewo ciasny korytarzyk wznosi się i kończy po trzech metrach.

Jaskinia krasowa powstała w wapieniach skalistych górnej jury (oksford). Nacieki tworzą grzybki i mleko wapienne. Na spągu zalega drobny rumosz, zwietrzelina, w głębi - glina.

Jaskinia jest w głębi wilgotna. Między otworami występuje przewiew.
Światło sięga do salki.
Wewnątrz wegetują glony i zanokcica.

Z fauny występują pająki, muchówki i osy, które w jaskini mają gniazdo. Na spągu stwierdzono odchody nietoperzy i innych ssaków średniej wielkości.

Historia badań
Historia eksploracji
Jaskinia była wcześniej zwiedzana, o czym świadczą resztki wosku. Po raz pierwszy w literaturze wzmiankowana była przez Barana i Opozdę (1983).
Historia dokumentacji
Aktualną dokumentację sporządził J. Nowak 21 czerwca 2003 r., pomiary wykonali J. Nowak i J. Ślusarczyk 21 czerwca 2003 r.
Plan opracował J. Nowak.
Zniszczona, niedostępna lub nieodnaleziona Nie
Literatura
Baran K., Opozda T. 1983 (otwór zaznaczony na rys. 14, przy drodze nr 32); Nowak J. 2004b (w spisie jaskiń poz. 67); Nowak J. 2006 (dtto); Jaskinie Wyżyny Olkuskiej 2010 (plan i opis inwentarzowy).
Materialy archiwalne
Autorzy opracowania Jakub Nowak, Andrzej Górny
Redakcja Jerzy Grodzicki
Stan na rok 2013
Grafika, zdjęcia Podgląd grafiki plan
Nazwa: Autor: Data wprowadzenia:
Zdjęcie