Dane szczegółowe jaskini
Nazwa | Tunel Wysoki w Wielkiej Skale |
Inne nazwy | |
Nr inwentarzowy | J.Olk.I-07.41 |
Region | Wyżyna Śląsko-Krakowska |
Współrzędne WGS84 | λ: 19°46′06,00″, φ: 50°11′21,00″ |
Gmina | Wielka Wieś (gm. wiejska) |
Powiat | krakowski |
Województwo | małopolskie |
Właściciel terenu | Prywatny | Park krajobrazowy Dolinki Krakowskie |
Podstawa ochrony | |
Ekspozycja otworu | NE |
Pozostałe otwory | 2 - ku SW, 422 m n.p.m. |
Wysokość bezwzględna [m n.p.m.] | 422 |
Wysokość względna [m] | 42 |
Głębokość [m] | 0 |
Przewyższenie [m] | 0 |
Deniwelacja [m] | 0 |
Długość [m]
w tym szacowane [m]
|
4
|
Rozciągłość horyzontalna [m] | |
Położenie geograficzne | Wyżyna Olkuska, Dolina Będkowska. |
Opis drogi dojścia do otworu |
Od wywierzyska potoku Będkówki idziemy w górę doliny, po przejściu około 750 m po prawej stronie znajduje się duża grupa skalna - masyw Wielkiej Skały. W grupie skalnej schodzącej najbardziej do dna doliny z daleka jest widoczny otwór Tunelu Wysokiego w Wielkiej Skale. Znajduje się on 7 m nad podstawą skały. Dochodzimy do niego pokonując stromy, łatwy próg skalny z prawej strony skały.
|
Opis jaskini |
Jest to tunel skalny długości 4 metrów, wysokości 3-4 m, rozwinięty na pionowym pęknięciu NE-SW. Otwór SW jest łatwo dostępny, NE wychodzi w ścianie skalnej i urywa się pionowym progiem skalnym.
Tunel o genezie krasowej powstał w wapieniu skalistym górnej jury (oksford), na poszerzonym krasowo, pionowym pęknięciu NE-SW. Na ścianach widoczne są liczne wżery, jamy, niewielkie kanały i kotły wirowe. Szata naciekowa nie występuje. Osady namuliska są skąpe, ilasto-humusowe z gruzem wapiennym. Tunel w całości znajduje się w zasięgu wpływów atmosferycznych. Cały jest jasny. Na ścianach występują glony. W szczelinach i jamach zaobserwowano pajęczaki, które opracowała Sanocka-Wołoszynowa (1981). |
Historia badań |
|
Historia eksploracji |
|
Historia dokumentacji |
Znany od dawna i często odwiedzany, po raz pierwszy udokumentowany został przez Kowalskiego (1951). Aktualną inwentaryzację sporządził Andrzej Górny (05.11.2009 r.). Pomiary wykonali P. Nowik i M. Pruc (05.11.2009 r.).
Plan opracował M. Pruc. |
Zniszczona, niedostępna lub nieodnaleziona | Nie |
Literatura |
Kowalski K. 1951 (inwentarzowy opis jaskini poz. 148, „Schronisko tunel wysoki w Wielkiej Skale” [13.IV.1946 r.], plan); Sanocka-Wołoszynowa E. 1981 (wymienia 2 gatunki pająków); Szelerewicz M., Górny A. 1986 (w pełnym wykazie jaskiń i schronisk Wyżyny Krakowsko-Wieluńskiej, poz. II.F.33); Jaskinie Wyżyny Olkuskiej 2010 (plan i opis inwentarzowy).
|
Materialy archiwalne |
|
Autorzy opracowania | Andrzej Górny |
Redakcja | Jerzy Grodzicki |
Stan na rok | 2013 |
Grafika, zdjęcia | plan i przekrój |
Nazwa:
Autor:
Data wprowadzenia: