Państwowy Instytut Geologiczny

Państwowy Instytut Badawczy

Jaskinie Polski


Dane szczegółowe jaskini


Nazwa Tunel Wysoki w Wielkiej Skale
Inne nazwy
Nr inwentarzowy J.Olk.I-07.41
Region Wyżyna Śląsko-Krakowska
Współrzędne WGS84 λ: 19°46′06,00″, φ: 50°11′21,00″
Gmina Wielka Wieś (gm. wiejska)
Powiat krakowski
Województwo małopolskie
Właściciel terenu Prywatny | Park krajobrazowy Dolinki Krakowskie
Podstawa ochrony
Ekspozycja otworu NE
Pozostałe otwory 2 - ku SW, 422 m n.p.m.
Wysokość bezwzględna [m n.p.m.] 422
Wysokość względna [m] 42
Głębokość [m] 0
Przewyższenie [m] 0
Deniwelacja [m] 0
Długość [m]
w tym szacowane [m]
4
Rozciągłość horyzontalna [m]
Położenie geograficzne Wyżyna Olkuska, Dolina Będkowska.
Opis drogi dojścia do otworu
Od wywierzyska potoku Będkówki idziemy w górę doliny, po przejściu około 750 m po prawej stronie znajduje się duża grupa skalna - masyw Wielkiej Skały. W grupie skalnej schodzącej najbardziej do dna doliny z daleka jest widoczny otwór Tunelu Wysokiego w Wielkiej Skale. Znajduje się on 7 m nad podstawą skały. Dochodzimy do niego pokonując stromy, łatwy próg skalny z prawej strony skały.
Opis jaskini
Jest to tunel skalny długości 4 metrów, wysokości 3-4 m, rozwinięty na pionowym pęknięciu NE-SW. Otwór SW jest łatwo dostępny, NE wychodzi w ścianie skalnej i urywa się pionowym progiem skalnym.
Tunel o genezie krasowej powstał w wapieniu skalistym górnej jury (oksford), na poszerzonym krasowo, pionowym pęknięciu NE-SW. Na ścianach widoczne są liczne wżery, jamy, niewielkie kanały i kotły wirowe.
Szata naciekowa nie występuje. Osady namuliska są skąpe, ilasto-humusowe z gruzem wapiennym.
Tunel w całości znajduje się w zasięgu wpływów atmosferycznych. Cały jest jasny.
Na ścianach występują glony.
W szczelinach i jamach zaobserwowano pajęczaki, które opracowała Sanocka-Wołoszynowa (1981).
Historia badań
Historia eksploracji
Historia dokumentacji
Znany od dawna i często odwiedzany, po raz pierwszy udokumentowany został przez Kowalskiego (1951). Aktualną inwentaryzację sporządził Andrzej Górny (05.11.2009 r.). Pomiary wykonali P. Nowik i M. Pruc (05.11.2009 r.).
Plan opracował M. Pruc.
Zniszczona, niedostępna lub nieodnaleziona Nie
Literatura
Kowalski K. 1951 (inwentarzowy opis jaskini poz. 148, „Schronisko tunel wysoki w Wielkiej Skale” [13.IV.1946 r.], plan); Sanocka-Wołoszynowa E. 1981 (wymienia 2 gatunki pająków); Szelerewicz M., Górny A. 1986 (w pełnym wykazie jaskiń i schronisk Wyżyny Krakowsko-Wieluńskiej, poz. II.F.33); Jaskinie Wyżyny Olkuskiej 2010 (plan i opis inwentarzowy).
Materialy archiwalne
Autorzy opracowania Andrzej Górny
Redakcja Jerzy Grodzicki
Stan na rok 2013
Grafika, zdjęcia Podgląd grafiki plan i przekrój
Nazwa: Autor: Data wprowadzenia:
Zdjęcie