Od wywierzyska potoku Będkówka idziemy w górę doliny, po przejściu około 750 m po prawej stronie znajduje się duża grupa skalna - masyw Wielkiej Skały. W grupie skalnej schodzącej najbardziej do dna doliny widoczny jest z daleka otwór Tunelu Wysokiego w Wielkiej Skale. Znajduje się on 7 m nad podstawą skały, dochodzimy do niego pokonując stromy, łatwy próg skalny. Od otworu tunelu podchodzimy stromym żlebem z progiem skalnym do znajdującego się 5 m powyżej górnego otworu Tunelu Pośredniego w Wielkiej Skale, wspinamy się dalej, żleb kładzie się i przed kolejną ścianką skalną w lejkowatym zagłębieniu znajdujemy otwór górny Tunelu Niskiego w Wielkiej Skale.

Jest to stromy tunel przebijający na wylot szczytową część grzędy skalnej. Otwór górny znajduje się w niewielkim lejkowatym zagłębieniu pod metrową ścianką wapienną, ma 1 m wysokości i 1,1 szerokości. Za nim ciągnie się 4,5 m korytarz o opadającym dnie, w którym napotykamy duży blok skalny i dalej następne. Korytarz wyprowadza w dolnym otworze wysokości 2,5 m, szerokości 1,2 m wychodzącym w górze stromego żlebu skalnego (bezpośrednio pod otworem opada 1,5 metrowy próg skalny).
Tunel o krasowej genezie powstał w wapieniach skalistych górnej jury (oksford), na pionowym pęknięciu WSW-ENE. Ściany są silnie skorodowane z licznymi wżerami, drobnymi kanalikami i ospą krasową.
Brak szaty naciekowej. Osady namuliska są skąpe, na dnie zalegają duże głazy i ilasty osad z gruzem wapiennym.
W całości znajduje się w zasięgu wpływów atmosferycznych.
Na ścianach w otworach występują glony, mchy i porosty, wewnątrz na ścianach glony.
Z fauny zaobserwowano pajęczaki.

Tunel znany był od dawna, po raz pierwszy udokumentowany został przez Kowalskiego (1951). Aktualną inwentaryzację sporządził Andrzej Górny (05.11.2009 r.). Pomiary wykonali A. Górny i T. Ostrowski (05.11.2009 r.).
Plan opracował A. Górny.

Kowalski K. 1951 (opis inwentarzowy poz. 149, „Schronisko tunel niski w Wielkiej Skale” [13.IV.1946 r.], plan); Szelerewicz M., Górny A. 1986 (w pełnym wykazie jaskiń i schronisk Wyżyny Krakowsko-Wieluńskiej, poz. II.F. 34); Jaskinie Wyżyny Olkuskiej 2010 (plan i opis inwentarzowy).