Państwowy Instytut Geologiczny

Państwowy Instytut Badawczy

Jaskinie Polski


Dane szczegółowe jaskini


Nazwa Jaskinia Musza
Inne nazwy
Nr inwentarzowy J.BK-02.07
Region Wyżyna Śląsko-Krakowska
Współrzędne WGS84 λ: 19°54′51,56″, φ: 50°02′23,64″
Gmina Kraków (gm. miejska)
Powiat Kraków
Województwo małopolskie
Właściciel terenu Prywatny
Podstawa ochrony
Ekspozycja otworu SE
Pozostałe otwory
Wysokość bezwzględna [m n.p.m.] 212
Wysokość względna [m] 8
Głębokość [m] 0
Przewyższenie [m] 0
Deniwelacja [m] 0
Długość [m]
w tym szacowane [m]
25
Rozciągłość horyzontalna [m]
Położenie geograficzne Brama Krakowska, Zręby Południowe, Skałki Twardowskiego (Zakrzówek), Kraków-Podgórze.
Opis drogi dojścia do otworu
Jaskinia znajduje się w ścianie nieczynnego kamieniołomu na wschodnim krańcu Skałek Twardowskiego. Z parkingu na końcu ulicy Twardowskiego udajemy się szutrową drogą biegnącą początkowo pomiędzy hałdami, później dnem wyrobiska (przy wejściu trzy metalowe słupki). Po przejściu ok. 100 m dochodzimy do ok. 30 metrowej wysokości ściany wyrobiska i idziemy wzdłuż niej w prawo, do znacznego rozszerzenia - niecki w dnie kamieniołomu. Dalej w lewo, wzdłuż płyty skalnej znanej wspinaczom jako „Szara Płytka” do widocznego w zacięciu otworu.
Opis jaskini

Za otworem o wysokości 1,5 m znajduje się niski korytarz 25 m długości. Jego szerokość nie przekracza 1 m. Wewnątrz napotyka się kilka przewężeń i obniżeń stropu, dwa zaciski Z I, na końcu znajduje się zwężenie uniemożliwiające dalszą drogę. Korytarz kontynuuje się prawdopodobnie aż do zalanego wodą wyrobiska kamieniołomu.

Jaskinia utworzona w wapieniu uławiconych górnej jury (oksford) na pionowym pęknięciu ciosowym NW‑SE, powstała w warunkach freatycznych. Jest pozostałością większej jaskini zniszczonej podczas eksploatacji wapienia; na ścianie „Szarej płyty” widoczna jest pozostałość korytarza - wygładzona ścianka pokryta polewą naciekową na długości kilku metrów. Na ścianach wewnątrz jaskini miejscami występuje kilkumilimetrowej grubości polewa naciekowa z jasnego, drobnokrystalicznego kalcytu. Namulisko jest gliniaste, z gruzem wapiennym, skąpe. Na końcu widoczne są ślady kopania.

W jaskini wyczuwalny jest przepływ powietrza, wewnątrz jest wilgotno. Światło sięga kilka metrów w głąb.

Wewnątrz znajdowała się duża ilość komarów i pająki.
Historia badań
Historia eksploracji
Jaskinia została odsłonięta podczas eksploatacji wapienia, jest znana i odwiedzana od dawna.
Historia dokumentacji
Opisana została przez Czepiela (1976). Dokumentację sporządził A. Górny (11.1999). Zaktualizował w 2009 r. A. Górny.
Plan opracował M. Czepiel.
Zniszczona, niedostępna lub nieodnaleziona Nie
Literatura
Dżułyński S. 1952 (szkic otworu z opisem „jaskinia utworzona wzdłuż ciosu prostopadłego”); Czepiel M. 1976 (podstawowe dane o jaskini, plan); Szelerewicz M., Górny A. 1986 (wymieniają w wykazie); Motyka J., Postawa A. 1998 (wymieniona, plan); Motyka J., Postawa A. 2000 (wymieniają, plan); Jaskinie Pomostu Krakowskiego 2011 (plan i opis inwentarzowy).
Materialy archiwalne
Baryła J., Górny A., Pruc M., Słobodzian B., Szelerewicz M. 2000 (opis inwentarzowy i plan).
Autorzy opracowania Andrzej Górny
Redakcja Jerzy Grodzicki
Stan na rok 2013
Grafika, zdjęcia Podgląd grafiki plan
Nazwa: Autor: Data wprowadzenia:
Zdjęcie