Państwowy Instytut Geologiczny

Państwowy Instytut Badawczy

Jaskinie Polski


Dane szczegółowe jaskini


Nazwa Jaskinia Koguta
Inne nazwy
Nr inwentarzowy J.BK-02.08
Region Wyżyna Śląsko-Krakowska
Współrzędne WGS84 λ: 19°54′47,53″, φ: 50°02′23,93″
Gmina Kraków (gm. miejska)
Powiat Kraków
Województwo małopolskie
Właściciel terenu Prywatny
Podstawa ochrony
Ekspozycja otworu W
Pozostałe otwory 2 - ku N, ok. 210 m n.p.m.
Wysokość bezwzględna [m n.p.m.] 210
Wysokość względna [m]
Głębokość [m] 0
Przewyższenie [m] 0
Deniwelacja [m] 0
Długość [m]
w tym szacowane [m]
23
Rozciągłość horyzontalna [m]
Położenie geograficzne Brama Krakowska, Zręby Południowe, Skałki Twardowskiego (Zakrzówek), Kraków-Podgórze.
Opis drogi dojścia do otworu
Jaskinia znajduje się w ścianie nieczynnego kamieniołomu na wschodnim krańcu Skałek Twardowskiego. Z parkingu na końcu ulicy Twardowskiego udajemy się na zachód, w kierunku widocznych ścian kamieniołomu i dochodzimy do górnego poziomu nieczynnego kamieniołomu. Z lewej strony znajduje się charakterystyczna płaska ściana znana wspinaczom jako „Freney”. U jej podnóża znajdują się małe otwory jaskini. Pierwszy kilka metrów obok, drugi kilkanaście, za załomem. Zwiedzanie uciążliwe, korytarze ciasne, w korytarzu odchodzącym na południe zacisk (Z I).
Opis jaskini

Jaskinię stanowi kręty i ciasny tunel łączący otwory. Jego średnica nie przekracza 1 m. Dno przy otworach zasłane jest gruzem wapiennym, wewnątrz piaszczyste. W połowie jego długości, ku południowi, odchodzi ciasna rura skalna o długości 6 m, zwężająca się pod koniec (Z I), dalej widoczna jest jej kontynuacja.

Jaskinia została utworzona w wapieniach ławicowych górnej jury (oksford) na szczelinie międzyławicowej. Powstała w warunkach freatycznych, później była modelowana przez swobodnie płynący ciek, po którym zachowała się rynna denna.

Na dnie korytarzy występuje piaszczyste namulisko, przy otworach na powierzchni zalega gruz wapienny. W głębi w korytarzu odchodzącym na południe znajdują się kilkucentymetrowe stalaktyty i cienka polewa naciekowa na ścianach, zbudowana z drobnokrystalicznego kalcytu.

Jaskinia jest przewiewna, w głębi wilgotna. Ciemna, światło sięga tylko w pobliże otworów.

W jaskini obserwowano komary. Na powierzchni i w głębi namuliska znajdowały się liczne drobne kości.

Historia badań
Historia eksploracji
Jaskinia jest pozostałością systemu kanałów krasowych zniszczonych przez eksploatację wapienia. Odsłonięta była w trakcie eksploatacji kamienia. Otwory zarzucone gruzem odkopał na początku lat 70 tych wspinacz krakowski Wieńczysław Kogut. Przez krótki okres dostępny był korytarz pomiędzy otworami, po czym ponownie została zasypana. Ponownie została odkopana przez Roberta i Renarda Stachników w listopadzie 1988 r. Aktualnie otwory zasypane są gruzem i śmieciami.
Historia dokumentacji
Była udokumentowana przez R. Stachnika (1989). Dokumentację jaskini sporządził A. Górny (11.1999). Dane zaktualizował w 2009 r. A. Górny.
Plan opracował J. Szelerewicz (08.1989).
Zniszczona, niedostępna lub nieodnaleziona Tak
Literatura
Stachnik R. 1989 (ogólna charakterystyka, plan); Motyka J., Postawa A. 1998 (wymieniaja, plan); Motyka J., Postawa A. 2000 (wymieniają, plan); Jaskinie Pomostu Krakowskiego 2011 (plan i opis inwentarzowy).
Materialy archiwalne
Baryła J., Górny A., Pruc M., Słobodzian B., Szelerewicz M. 2000 (opis inwentarzowy i plan).
Autorzy opracowania Andrzej Górny
Redakcja Jerzy Grodzicki
Stan na rok 2013
Grafika, zdjęcia Podgląd grafiki otwór 1 Podgląd grafiki plan
Nazwa: Autor: Data wprowadzenia:
Zdjęcie