Mały otwór i stromy korytarzyk wprowadzają do niskiej salki o długości 7 m i szerokości 3,5 m. Odchodzą z niej dwa ciągi. Na wprost (N) niskim, 2,5 metrowym przełazem dostajemy się do poprzecznego korytarza utworzonego na ukośnej szczelinie. Szczelina na prawo kończy się. Na wprost odchodzi niski, błotnisty korytarzyk rozwinięty na szczelinie międzyławicowej. Na lewo (E) po kilku metrach zacisk (ZIII), którego ściany pokrywa polewa naciekowa. U góry widoczna jest kolumna naciekowa 30 cm długości. Zacisk obchodzimy przełazem z prawej strony. Doprowadza on do salki o wymiarach: 2,5 m długości, 1 m szerokości i ok. 1 m wysokości. W kierunku północnym odchodzą z niej dwie niedostępne szczeliny z szatą naciekową. Przy końcu salki korytarz obniża się i zwęża nie do przejścia. W tym miejscu jest on rozwinięty na skrzyżowaniu poziomej ławicy i ukośnej szczeliny. W dnie znajduje się niedostępna szczelina, z której wydobywa się prąd powietrza. Na stropie występują nacieki w formie żeber i stalaktytów.

W prawym (E) końcu głównej sali znajduje się przełaz do korytarza powstałego na szczelinie o przebiegu WSW‑ENE. Za przełazem znajduje się salka długości 3 m. W lewo odchodzi niedostępna, myta szczelina, kończąca się tuż obok otworu jaskini. Przy końcu salki błotniste dno opada i przechodzi w 1 metrową studzienkę. Z jej dna niski przełaz (ZI) doprowadza do ciasnego, mytego w formie rury korytarzyka. Ściany jego pokryte są naciekiem grzybkowym. Dalej korytarzyk rozszerza się i podnosi, przy końcu przecięty jest szczeliną ‑ w jej prawej części występują kości nietoperzy. W lewo stromy korytarzyk doprowadzał do rozszerzenia z 2 metrowym kominkiem z luźnymi wantami w stropie w stropie. Stąd dalej biegnie w poziomie ku NNE 5 metrowy korytarz rozwinięty na pionowym pęknięciu. Początkowo jest niski, dalej wysoki na 2 m, wąski w dole z rozszerzeniem tworzącym półki z obu stron na wysokości 1,8 m. Korytarzyk kończy się 1,5 m progiem, za którym 1 m niski korytarz wyprowadza do II otworu jaskini, który obecnie zasypany jest gruzem wapiennym.

Jaskinia powstała w wapieniu uławiconym górnej jury(oksford) i dolomicie. Gniazda dolomitu widoczne w korytarzu biegnącym w kierunku jaskini Twardowskiego. Powstała w warunkach freatycznych, na krzyżujących się szczelinach ciosowych o przebiegu WSW-ENE i poziomych rozluźnieniach międzyławicowych.

Szata naciekowa w jaskini jest dość bogata i dobrze zachowana. W anastomozach liczne są stalaktyty kilkunastocentymetrowej długości, niewielkie kolumny, zasłony naciekowe, żebra i polewy. Nacieki są zbudowane z drobnokrystalicznego kalcytu - białe, bezbarwne i brunatne, zachowały się zapewne ze względu na położenie w niedostępnych miejscach. Nacieki aktualnie przyrastają. W korytarzu biegnącym ku jaskini Twardowskiego, na ścianach i blokach wapiennych leżących na dnie, występują przeźroczyste grzybki naciekowe z krystalicznego kalcytu.

Na dnie salki i korytarzy zalega dużo gruzu wapiennego ostrokrawędzistego, skorodowane bloki wapienne i buły krzemienne. Miejscami na dnie występuje rdzawa, tłusta glina i jasny równoziarnisty piasek. W rejonie otworu na powierzchni namuliska spotyka się szczątki roślinne. W salce przy otworze zalegają śmieci.