Kawerna położona jest we wzgórzu zwanym Wielkanoc, które jest częścią Górki Kostrzewskiej. Najłatwiej dojść do niej można z centrum Kostrza. Z przystanku MPK „Kostrze Szkoła” (linie 112 i 162 kursujące z pętli przy Rondzie Grunwaldzkim) wracamy w kierunku centrum Krakowa, by po ok. 100 m skręcić w ul. Falistą (obok szkoła). Idziemy nią aż do skrzyżowania z ul. Widłakową. Tu skręcamy w prawo, idziemy dalej i po chwili wychodzimy z zabudowań. Przed nami pas lasu, a po lewej stronie drogi Wzgórze Wielkanoc, w którym znajduje się kawerna.

Z końca komory możemy dojść po kilku metrach na prawo do pierwszej komory (jest to trzeci korytarzyk z pierwszej komory, na prawo). Na lewo przejście prowadzi do prostokątnej komory o wymiarach: 3,5 ‑ 4 m szer. 18 m dł. i 3 m wys. Z jej końca wychodzimy do góry korytarzem, który wyprowadza w główny korytarz komory. Z tego miejsca w prawo docieramy do wylotu korytarza w lewej ścianie. Idąc dalej dojdziemy do skrzyżowania, z którego skręcamy do pierwszej komory. Wracamy do wylotu korytarzyka. Po kilku metrach schodzimy po schodkach na dno komory (wymiary: 16 m długości, 4 m szerokości i 3,3 m wysokości), gdzie zalegają stare, zbutwiałe skrzynki. Na jej końcu schodki doprowadzają do korytarza (skrzyżowanie). Na wprost znajduje się 2 m wnęka, a w prawo 37 metrowej długości korytarz doprowadza w okolice otworu III (aktualnie zwalisko). Jest on analogiczny w swej budowie do korytarzu od otworów I i II. Wracamy do skrzyżowania.

Idziemy dalej na wprost korytarzem i dochodzimy do sali po prawej stronie. Jej wymiary: 3 m szerokości, 3 m długości i 2,3 m wysokości. Dalej korytarz skręca ostro w lewo. Wchodzimy do komory bardzo podobnej do wcześniej leżącej (tej ze skrzynkami). Na końcu po prawej stronie znajduje się stożek usypiskowy z rumoszem. Wychodzimy schodkami: po 5 m wchodzimy do głównego korytarza. W lewo możemy dojść do znanych już odgałęzień. W drugą stronę prowadzą korytarze do otworów IV i V. Po kilku metrach przechodzimy ostry skręt w lewo, a kawałek dalej w prawo. Od tego momentu korytarze aż do otworów są obmurowane (szerokość 1,5 m, wysokość 2 m). Dochodzimy do rozgałęzienia. W lewo, stopniowo obniżający się korytarz, po 7 m doprowadza do otworu V (krata). W prawo, korytarz skręca łagodnie w lewo, obniża się i po 12 m wychodzi na powierzchnię (także krata).

Kawerna została wykuta w wapieniach skalistych górnej jury (oksford).Wypełnienie dna kawerny w przeważającej części stanowi rumosz skalny, miejscami przemieszany z materiałem ilastym bądź piaszczystym.

Kawerna jest sucha, tylko po deszczu woda kapie ze stropu. Przewiew występuje tylko w głównym korytarzu. Światło dzienne sięga kilku metrów w głąb od otworu I i na całym obmurowanym odcinku korytarza od otworów IV i V (do ostrego zakrętu).

Kilka lat temu kawerna wykorzystywana była jako magazyn. Wówczas w głównym korytarzu znajdowały się metalowe szyny z wózkiem transportowym, a pozostałością są skrzynki i zamknięcia w otworach I i II.

Dokumentację sporządził B. Słobodzian (12.1996 r.). Dane zaktualizowali w 2009 r. A. Górny i M. Szelerewicz.
Plan opracował B. Słobodzian.

Harmata W. 1992 (dane o długości, maksymalnej szerokości i wysokości korytarzy, informacje o hibernacji nietoperzy); Bogdanowski J. 1993 (wzmianka); Zinkow J. 1995 (wzmianka); Słobodzian B. 1997a (lokalizacja otworów na mapie, opis położenia); Słobodzian B. 1998a (opis, plan); Jaskinie Pomostu Krakowskiego 2011 (plan i opis inwentarzowy).