Schronisko położone jest we wzgórzu Winnica, w skałach od strony Wisły. Z centrum Tyńca idziemy ul. Benedyktyńską w stronę zabudowań klasztoru, przy nim dalej drogą w dół do dawnej przeprawy promowej. Tam kierujemy się w prawo, drogą wzdłuż skałek. Schronisko znajduje się w ścianie skalnej za charakterystycznym, ciemnym okapem, na wysokości 12 m. Dojście wymaga użycia liny i specjalistycznego sprzętu.

Schronisko tworzy długa, prostokątna sala z dwoma otworami. Otwór północny został wykuty, natomiast otwór południowy wraz z korytarzykiem leżącym w przeciwległej ścianie, są naturalne.

Powstało w wapieniach skalistych górnej jury (oksford). Brak form naciekowych, dno jest skalne.

Schronisko jest znane i wykorzystywana od dawna, w otworze południowym znajduje się stanowisko zjazdowe. Trudno jednak określić czas, kiedy dokonano przekształcenia obiektu, można jedynie przypuszczać, że mogło to nastąpić w dalekiej przeszłości. Tradycja miejscowa utrzymuje, że w czasie wojen ukrywali się tu ludzie (Udziela, 1897; Zinkow, 1978). Obiekt jest zaśmiecony. Znaczna jego część została sztucznie przekształcona.

Zinwentaryzowane zostało przez Kowalskiego (1951) pod nr 6 jako "Schronisko w Górze Winnicy w Tyńcu I". Dokumentację sporządzili M. Pruc i T. Kościelniak (08.1999 r.). Dane zaktualizowali w 2009 r. A. Górny i M. Szelerewicz.

Udziela S. 1897 (wzmianka); Kowalski K. 1951 (położenie, opis, plan); Zinkow J. 1978 (wzmianka); Szelerewicz M., Górny A. 1986 (wymieniają w wykazie); Jaskinie Pomostu Krakowskiego 2011 (plan i opis inwentarzowy).

Baryła J., Górny A., Pruc M., Słobodzian B., Szelerewicz M. 2000 (opis inwentarzowy i plan).