Schronisko położone jest we wzgórzu Winnica, w skałach od strony Wisły. Z centrum Tyńca idziemy ul. Benedyktyńską w stronę zabudowań klasztoru, przy nim dalej drogą w dół do dawnej przeprawy promowej. Tam skręcamy w prawo, drogą wzdłuż skałek. W dużej grupie skał, nad stromym stokiem, widoczny jest z drogi wielki, ciemny okap, pod którym znajduje się schronisko.

Otwór ma szerokość 6,5 m i wysokość dochodzącą do 8 ‑ 10 m, a za nim znajduje się wnęka długości 6 m, przechodząca w szczelinę. Końcowy fragment wnęki, na wysokości ok. 1 m nad aktualnym dnem nosi ślady obrabiania skały, w wyniku czego powstało płaskie zagłębienie o wymiarach ok. 3x2 m.

Schronisko powstało w wapieniu skalistym górnej jury (oksford). Nacieków brak. Namulisko jest obfite, na powierzchni humusowe z gruzem wapiennym, w głębi piaszczysto‑ ilaste.

Jest znane i wykorzystywane od dawna; mogą o tym świadczyć ślady przekształcania o nieznanym przeznaczeniu i czasie powstania. W latach 70 tych schronisko, a właściwie jego strop, zostało „odkryte” przez krakowskich wspinaczy. W okapie powstało kilka dróg wspinaczkowych o ekstremalnych trudnościach. Drogi te są wyposażone w stałe punkty asekuracyjne i oznaczone na ścianach. Jest wymienione w literaturze turystycznej (Zinkow, 1978) i w pełnym wykazie jaskiń (Szelerewicz, Górny, 1986).

Zostało opisane przez Kowalskiego (1951) pod nr 7 jako "Schronisko w Górze Winnicy w Tyńcu II". Dokumentację sporządzili M. Szelerewicz i J. Baryła (12.1999 r.). Dane zaktualizowali w 2009 r. A. Górny i M. Szelerewicz.
Plan opracował M. Szelerewicz.

Kowalski K. 1951 (położenie, opis, plan); Zinkow J. 1978 (wzmianka); Szelerewicz M., Górny A. 1986 (wymieniają w wykazie); Jaskinie Pomostu Krakowskiego 2011 (plan i opis inwentarzowy).

Baryła J., Górny A., Pruc M., Słobodzian B., Szelerewicz M. 2000 (opis inwentarzowy i plan).