Schronisko znajduje się w skale Byczyn, położonej u wylotu wąwozu Zimny Dół do Doliny Sanki. Trudno dostępny otwór leży w podszczytowej części skały, przez jaskinię prowadzi droga wspinaczkowa, na której zainstalowane są stałe punkty asekuracyjne. Otwór jest widoczny z Doliny Sanki.

Schronisko tworzy niewielka komora o wymiarach 3,5 x 2,5 m i wysokości 2,5 m. Utworzyło się w wapieniach skalistych górnej jury (oksford) na skrzyżowaniu się dwóch szczelin ciosowych SSE-NNW i SW-NE. Namulisko jest skąpe, ilasto‑humusowe z gruzem wapiennym.

Na ścianach rosną porosty i rośliny wyższe. Fauny nie obserwowano.

Schronisko było badane archeologicznie przez Ossowskiego z wynikiem negatywnym, jednak należy przypuszczać, że jego wzmianka dotyczy innego schroniska, gdyż nawet w chwili obecnej dostęp schroniska wymaga stosowania technik alpinistycznych.

Dokumentację sporządził M. Pruc (08.2009 r.). Dane zaktualizowali w 2009 r. A. Górny i M. Szelerewicz.
Plan opracował M. Pruc.

Kowalski K. 1951 (pod nr 37 opis, plan); Szelerewicz M., Górny A. 1986 (wymieniają w wykazie); Jaskinie Pomostu Krakowskiego 2011 (plan i opis inwentarzowy).

Baryła J., Górny A., Pruc M., Słobodzian B., Szelerewicz M. 2000 (opis inwentarzowy i plan jako Schronisko w Skale Byczyn).