Okap położony jest na prawym zboczu w górnej części Zimnego Dołu, dużego bocznego wąwozu, odchodzącego od Doliny Sanki. Z doliny Sanki kierujemy się drogą gruntową prowadzącą dnem Zimnego Dołu. Po przejściu ok. 800 m, dochodzimy do ostatnich domów, przy których znajduje się Źródło w Zimnym Dole. Opuszczamy główną drogę i kierujemy się ścieżką na południowe zbocze. Podchodzimy do podstawy dużej skały z okapami (tzw. Zerwa w Zimnym Dole - skała, na której odbywają się szkolenia grotołazów), dalej ścieżka trawersuje zbocze, dochodzimy nią do „uliczki” prowadzącej pomiędzy okapami, znajduje się bezpośrednio za Jaskinią między Okapami. Drugi okap (po lewej) to Okap za Zerwą Drugi.

Okap ma długości ok. 14 m, a jego zasięg dochodzi do 4 m. Przestrzeń pod okapem tworzy poziomy taras.

Powstał w wapieniach skalistych górnej jury( oksford). Genetycznie jest związany ze Schroniskiem Między Okapami i Okapem za Zerwą Pierwszym. Brak nacieków, namulisko jest lessowe, obfite, z gruzem wapiennym.

Okap jest znany i często odwiedzany, znajduje się na trasie ścieżki dydaktycznej rezerwatu przyrody Zimny Dół.

Zinwentaryzowany został przez Kowalskiego (1951) pod pozycją 39. Dokumentację sporządzili A. Górny i M. Szelerewicz (09.1999 r.). Dane zaktualizowali w 2009 r. A. Górny i M. Szelerewicz.
Plan opracował M. Pruc.

Kowalski K. 1951 (pod nr 39, opis, plan); Szelerewicz M., Górny A. 1986 (wymieniają w wykazie); Jaskinie Pomostu Krakowskiego 2011 (plan i opis inwentarzowy).

Baryła J., Górny A., Pruc M., Słobodzian B., Szelerewicz M. 2000 (opis inwentarzowy i plan).