Okap położony jest na lewym zboczu, w górnej części Zimnego Dołu, dużego bocznego wąwozu, odchodzącego od Doliny Sanki. Z doliny Sanki kierujemy się drogą gruntową prowadzącą dnem Zimnego Dołu. Po przejściu ok. 800 m, dochodzimy do ostatnich domów, przy których znajduje się Źródło w Zimnym Dole. Idziemy dalej drogą (ok. 200 m), gdzie skręcamy na NW zbocze. W ostatniej ze skałek, w połowie jej wysokości znajduje się rozległy okap; na tym samym poziomie, ale w sąsiedniej (na prawo) skałce znajduje się Okap z Oknem.

W ścianie skalnej znajduje się półka osłonięta od góry okapem o długości 10 m i maksymalnym zasięgu do 5 m, który „okrąża” niewielką skałkę. Półka tworzy poziomą przestrzeń, wyrastającą z nachylonego zbocza. Od strony południowej oddziela ją od podstawy skały 6 m, pionowa ściana. Na poziomie półki znajduje się krótki korytarzyk tworzący okno.

Okap powstał w wapieniach zrostkowych górnej jury (oksford). Nacieków brak. Dno półki skalne, od strony północnej przykryte napływającą warstwą osadów gliniasto‑humusowych.

Na ścianach obserwowano glony, a wewnątrz pająki. W zasięgu okapu rośnie bluszcz.

Nie był dotychczas wzmiankowany w literaturze.

Dokumentację sporządzili A. Górny i M. Szelerewicz (11.1999 r.). Dane zaktualizowali w 2009 r. A. Górny i M. Szelerewicz.
Plan opracował M. Szelerewicz.

Jaskinie Pomostu Krakowskiego 2011 (plan i opis inwentarzowy).

Baryła J., Górny A., Pruc M., Słobodzian B., Szelerewicz M. 2000 (opis inwentarzowy i plan).