Państwowy Instytut Geologiczny

Państwowy Instytut Badawczy

Jaskinie Polski


Dane szczegółowe jaskini


Nazwa Schronisko pod Kazalnicą
Inne nazwy Jaskinia pod Kazalnicą, Jaskinia w Popówce
Nr inwentarzowy J.GT-04.09
Region Wyżyna Śląsko-Krakowska
Współrzędne WGS84 λ: 19°43′43,00″, φ: 50°05′03,00″
Gmina Liszki (gm. wiejska)
Powiat krakowski
Województwo małopolskie
Właściciel terenu Skarb Państwa (Lasy Państwowe)
Podstawa ochrony
Ekspozycja otworu NE
Pozostałe otwory 2 - ku SE, 272,6 m n.p.m.
Wysokość bezwzględna [m n.p.m.] 269
Wysokość względna [m] 16
Głębokość [m] 0
Przewyższenie [m] 3,60
Deniwelacja [m] 3,60
Długość [m]
w tym szacowane [m]
13
Rozciągłość horyzontalna [m]
Położenie geograficzne Garb Tenczyński, Dolina Brzoskwini, Chrosna.
Opis drogi dojścia do otworu
Od drogi Morawica-Chrosna kierujemy się drogą prowadzącą doliną Brzoskwini. Po przejściu około 150 metrów skręcamy na ścieżkę prowadzącą na zachodnie zbocze, idziemy dalej równolegle do przebiegu doliny, poniżej skał. W pierwszej dużej grupie skał (Skała Obchodnia) znajduje się rozpadlina, w początkowym odcinku otwarta ku górze, prowadząca do schroniska.
Opis jaskini

Schronisko powstało na pęknięciu, jego dno jest nachylone w stronę doliny. Rozpadlina w początkowym odcinku otwarta jest do góry, o ścianach do 8 m wysokich. Dalej biegnie 11 m długości wysoki korytarz, przechodzący ku górze w niedostępną szczelinę. Od strony południowej wyprowadza on do wąskiej rozpadliny o pionowych ścianach będącej drugim otworem schroniska.

Schronisko jest utworzone w wapieniach skalistych górnej jury (oksford). Całość robi wrażenie fragmentu wadycznego ciągu. Na ścianach tunelu znajdują się liczne miseczkowate zagłębienia. Jedyne formy naciekowe jakie tu spotykamy, to wyschnięte mleko wapienne i suche grzybki. W spągu wokół otworów występuje warstwa humusu i liści, w głębi skąpe namulisko gliniaste z ostrokrawędzistym rumoszem. Położenie otworów skutkuje powstawaniem intensywnego przepływu powietrza, powodującego wysuszanie wnętrza.

W całości podlega zewnętrznym wpływom atmosferycznym. W głębi jest mroczne.

W pobliżu otworów obserwowano glony i mchy.
Wewnątrz występują pająki i motyle.
Historia badań
Wyniki badań archeologicznych zestawiła Rook (1980).
Historia eksploracji
Często jest odwiedzane przez ludność miejscową i zanieczyszczona. Wymienione zostało przez Ossowskiego w 1880 r. Za nim wymieniają pod różnymi nazwami: Czarnowski, Orłowicz, Danysz-Fleszarowa i Ciętak.  Jest oznaczone na mapie Czarnowskiego (1911) pod nazwą Jaskinie Popowskie.
Historia dokumentacji
Opisane zostało przez Kowalskiego (1951). Dokumentację sporządzili A. Górny, P. Malina i M. Szelerewicz (08.1999 r.). Dane zaktualizowali A. Górny i M. Szelerewicz.
Plan opracował M. Szelerewicz.
Zniszczona, niedostępna lub nieodnaleziona Nie
Literatura
Ossowski G. 1880 (wzmianka o odkryciu i rozpoczęciu badań); Czarnowski S. 1911 (wzmianka, lokalizacja na mapie); Orłowicz M. 1919 (wzmianka); Danysz-Fleszarowa R. 1933 (wymienia); Ciętak Z. 1935 (wymienia); Kowalski K. 1951 (położenie, opis, plan); Gedl M., Ginter B. 1968 (wymieniają); Rook E. 1980 (opis stanowiska); Szelerewicz M., Górny A. 1986 (wymieniają w wykazie); Jaskinie Pomostu Krakowskiego 2011 (plan i opis inwentarzowy).
Materialy archiwalne
Baryła J., Górny A., Pruc M., Słobodzian B., Szelerewicz M. 2000 (opis inwentarzowy i plan).
Autorzy opracowania Andrzej Górny, Mariusz Szelerewicz
Redakcja Jerzy Grodzicki
Stan na rok 2013
Grafika, zdjęcia Podgląd grafiki plan
Nazwa: Autor: Data wprowadzenia:
Zdjęcie