Od drogi Morawica-Chrosna kierujemy się drogą prowadzącą doliną Brzoskwini. Po przejściu około 150 metrów skręcamy na ścieżkę prowadzącą na zachodnie zbocze, idziemy dalej równolegle do przebiegu doliny, poniżej skał. W pierwszej dużej grupie skał znajduje się Schronisko pod Kazalnicą, kilkadziesiąt metrów dalej znajduje się skała o płaskiej ścianie, przedzielonej w połowie wysokości głębokim poziomym wcięciem (Mysiura). Poniżej wcięcia, w centralnej części ściany widoczne jest wąskie i wysokie wejście do Meandra.

Meander znajduje się w centralnej części skałki otwór znajduje się 2 m nad podstawą skałki. Nad otworem skałka tworzy szeroki okap o wysokości w wejściu 6 m. Wejście do jaskini jest możliwe w dolnej części otworu, wyżej jest zbyt ciasno. Jest to ciasny meandrujący korytarz, który przez 3 metry prowadzi ku W, następnie skręcający na N, gdzie po metrze znajduje się kolejny zakręt ku W i trudny zacisk. Za zaciskiem widoczna jest dalsza kontynuacja korytarza. Korytarz jest wysoki, na pierwszym metrze jaskini ma 3,8 m, jednak przejście możliwe jest jedynie jego dolną częścią.

Meander powstał w wapieniach skalistych górnej jury (oksford). W większości utworzył się w warunkach wadycznych, jedynie pod stropem, w okapie widoczna jest inicjalna, freatyczna, pozioma rura. Ogładzone ściany pokryte są warstwą czarnego osadu. Brak szaty naciekowej. Na dnie występują skąpe osady z przemytego, jasnobrązowego lessu z gruzem wapiennym.

W jaskini silny panuje przewiew powietrza, wewnątrz jest wilgotno. Światło w bezpośrednim sąsiedztwie otworu.

Na ścianach przy otworze rosną glony, w stropie (na ścianie okapu) zanokcica skalna Asplenium trichomanes.

Jaskinia znana była od dawna, jednak nie wzmiankowana w literaturze.

Dokumentację sporządzili A. Górny i M. Szelerewicz (08.2009 r.).
Plan opracował M. Szelerewicz.

Jaskinie Pomostu Krakowskiego 2011 (plan i opis inwentarzowy).