Państwowy Instytut Geologiczny

Państwowy Instytut Badawczy

Jaskinie Polski


Dane szczegółowe jaskini


Nazwa Jaskinia w Trzech Turniach
Inne nazwy Schronisko w Trzech Turniach w Nielepicach
Nr inwentarzowy J.GT-04.24
Region Wyżyna Śląsko-Krakowska
Współrzędne WGS84 λ: 19°41′46,00″, φ: 50°06′18,00″
Gmina Zabierzów (gm. wiejska)
Powiat krakowski
Województwo małopolskie
Właściciel terenu Skarb Państwa (Lasy Państwowe)
Podstawa ochrony
Ekspozycja otworu NE
Pozostałe otwory
Wysokość bezwzględna [m n.p.m.] 325
Wysokość względna [m] 45
Głębokość [m] 0
Przewyższenie [m] 0
Deniwelacja [m] 0
Długość [m]
w tym szacowane [m]
8
Rozciągłość horyzontalna [m]
Położenie geograficzne Garb Tenczyński, Las Zwierzyniec, Nielepice.
Opis drogi dojścia do otworu
Jaskinia położona jest w skałach na prawym zboczu dolinki, która odchodzi od Nielepic w kierunku południowo zachodnim. W Nielepicach idziemy przez wieś drogą w kierunku Brzoskwini. Ok. 600 m (od drogi Kraków-Katowice), za ostrym zakrętem i zjazdem, a przed następnym podjazdem, w prawo odchodzi wąska droga, którą dochodzimy do dolinki o nie zalesionym, płaskim dnie. Wschodnią stronę dolinki ogranicza zalesiony grzbiet, a na jego wierzchowinie znajduje się grupa skałek. Kierujemy się na największą z nich i obchodzimy ją od strony zachodniej. Tuż za nią, wśród wielkich bloków skalnych, znajduje się szczelinowy otwór. Jaskinia jest wąska.
Opis jaskini

Do jaskini prowadzi wąski otwór, powstały na wysokiej szczelinie; za nim ciągnie się podobny w kształcie korytarzyk z rozszerzeniem w miejscu połączenia szczelin. W jego osi ciasny przełaz, z niewielkim progiem 0,5 m, doprowadza do niewielkiej, lecz wysokiej komory.

Jaskinia powstała w wapieniach skalistych górnej jury (oksford), na skrzyżowaniu przecinających się szczelin. Namulisko jest płytkie, humusowe, z gruzem wapiennym.

Jaskinia jest sucha i przewiewna. W części przed przełazem jest jasno (otwarte szczeliny do powierzchni), dalej mroczno.

W rejonie otworu występują glony naścienne i mech - Brachythecium populeum.

We wnętrzu obserwowano pająki ‑ Meta menardi (dość liczne) i zimujące motyle (ćmy) ‑ Scoliopteryx libatrix.

Historia badań
Historia eksploracji
Zwiedzana bywa sporadycznie.
Historia dokumentacji
Zinwentaryzowana została przez Kowalskiego (1954) pod pozycją 508. Dokumentację sporządzili J. Baryła i M. Szelerewicz (04.1999 r.). Dane zaktualizował w 2009 r. M. Szelerewicz.
Plan opracował M. Szelerewicz.
Zniszczona, niedostępna lub nieodnaleziona Nie
Literatura
Kowalski K. 1954 (położenie, opis, plan); Szelerewicz M., Górny A. 1986 (wymieniają w wykazie); Jaskinie Pomostu Krakowskiego 2011 (plan i opis inwentarzowy).
Materialy archiwalne
Baryła J., Górny A., Pruc M., Słobodzian B., Szelerewicz M. 2000 (opis inwentarzowy i plan).
Autorzy opracowania Mariusz Szelerewicz, Janusz Baryła
Redakcja Jerzy Grodzicki
Stan na rok 2013
Grafika, zdjęcia Podgląd grafiki plan
Nazwa: Autor: Data wprowadzenia:
Zdjęcie