Państwowy Instytut Geologiczny

Państwowy Instytut Badawczy

Jaskinie Polski


Dane szczegółowe jaskini


Nazwa Schronisko w Ostańcu I
Inne nazwy Schronisko w Ostańcu na Świniuszce I
Nr inwentarzowy J.Cz.IV-02.02
Region Wyżyna Śląsko-Krakowska
Współrzędne WGS84 λ: 19°32′42,00″, φ: 50°24′23,00″
Gmina Klucze (gm. wiejska)
Powiat olkuski
Województwo małopolskie
Właściciel terenu Prywatny
Podstawa ochrony
Ekspozycja otworu NW
Pozostałe otwory
Wysokość bezwzględna [m n.p.m.] 460
Wysokość względna [m] 15
Głębokość [m] 0
Przewyższenie [m] 0
Deniwelacja [m] 0
Długość [m]
w tym szacowane [m]
5
Rozciągłość horyzontalna [m]
Położenie geograficzne Wyżyna Częstochowska, Pasmo Smoleńsko-Niegowonickie, Rodaki, Góra Świniuszka
Opis drogi dojścia do otworu
Z drogi Klucze-Ogrodzieniec zjeżdżamy od północy do miejscowości Rodaki. Góra Świniuszka leży dokładnie naprzeciw tego zjazdu. Od zjazdu idziemy przez las ścieżką w kierunku zachodnim do skałek schodzących do dna płytkiej dolinki i dalej na wprost po zboczu w górę pod sam szczyt wzgórza. Wysoko na południowym zboczu rozciąga się równoleżnikowo pas skałek. Opisywane schronisko znajduje się na wschodnim skraju tego pasa. Wejście do schroniska leży od południowej strony izolowanego ostańca, u jego podstawy.
Opis jaskini

    Schronisko to szczelina w górnojurajskim wapieniu skalistym, która powstała podczas rozpadu grawitacyjnego masywu. Szczelina na początku wąska i niezbyt wysoka, pod koniec rozszerza się do małej salki i podnosi do wysokości około 2 m.

    Namulisko przy wejściu jest humusowe a mniej więcej od połowy długości zasłane skalnym gruzem. W trakcie prowadzenia pomiarów wnętrze było suche i nie wyczuwało się żadnego przewiewu. Światło dociera na jakieś 2 m w głąb schroniska a głębiej jest zupełnie ciemno. Nie zaobserwowano występowania flory i fauny.
Historia badań
Historia eksploracji
We wnętrzu nie zauważono śladów odwiedzania choć jest niewątpliwie znane od dawna.
Historia dokumentacji
Schronisko jest wymienione po raz pierwszy pod numerem IV. B. 4 przez Szelerewicza i Górnego (1986) bez podania planu i dokładnej lokalizacji. Pomiary przeprowadził w grudniu 1999 r. A. Polonius i J. Sławiński. Dane zaktualizował A. Polonius (2009).
Plan opracował Adam Polonius.
Zniszczona, niedostępna lub nieodnaleziona Nie
Literatura
Szelerewicz M., Górny A. 1986; Jaskinie Wyżyny Częstochowskiej 2011c (plan i opis inwentarzowy).
Materialy archiwalne
Polonius A. 2003 (wymienia).
Autorzy opracowania Adam Polonius
Redakcja Jerzy Grodzicki
Stan na rok 2013
Grafika, zdjęcia Podgląd grafiki plan
Obiekt w serwisie Geostanowiska Geostanowisko Geostanowisko
Nazwa: Autor: Data wprowadzenia:
Zdjęcie