Do wzgórza idziemy skręcając w Kolonii Wiesławów (północna część Złożeńca) w wąską, asfaltową drogę do Smolenia. Po przejściu około 550 m należy skręcić w prawo (na południe) by po przejściu kolejnych 500 m dojść do północnych zboczy Dziurawej Skały. Na północnym zboczu góry leżą dwie grupy skałek, wyższa i niższa. Schroniska znajdują się przy zachodnim skraju wyższych skałek, w płytkim zagłębieniu w skałach. Otwory schronisk J.Cz.IV-04.14 i J.Cz.IV-04.15 leżą w odległości około 4 m od siebie.

   Obydwa schroniska powstały w wapieniach skalistych górnej jury. Wejście do schroniska I jest dobrze osłonięte z jednej strony przez ścianę skalną a z drugiej przez spory głaz. Przed otworem jest miniaturowy tarasik. Samo schronisko to dość obszerny tunel, który przy końcu obniża się znacznie (trzeba się czołgać). Za obniżeniem korytarz rozwidla się. Prawa, krótka odnoga łączy się przez bardzo ciasny kanał z lewą odnogą. Lewa odnoga to dość wysoka lecz wąska szczelina zasklepiająca się po kilku metrach.

   Obydwa schroniska należą niewątpliwie do jednego systemu jaskiniowego, przy czym w schronisku I lepiej jest zaznaczona freatyczna faza rozwoju. Z form naciekowych, w schronisku I znaleziono polewy naciekowe tworzące miejscami kaskady, żebra kalcytowe, niewielkie stalaktyty i nacieki grzybkowe. Namulisko schroniska jest humusowo-kamieniste, a w części końcowej kamieniste.

   W schronisku  obszernym tunelu jest sucho ale za przewężeniem w szczelinie końcowej jest duża wilgotność, a temperatura jest bardziej ustabilizowana.

   Przy otworze jest mroczne a w głębi całkiem ciemne.

   Przedstawicieli flory nie zaobserwowano. Występują dość liczne pająki Meta menardi, ćmy i muchówki.

Schronisko znane prawdopodobnie od dawna. W trakcie prac kartograficznych w schronisku I znaleziono przygotowany na miejsce do spania podest z grubszych gałęzi zrobiony dosyć niedawno ponieważ drewno było dosyć świeże. Poza tym znaleziono liczne ogarki świec, dużą ilość potłuczonego szkła a przed otworem świeży popiół z ogniska. Pierwsza wzmianka w literaturze na temat schroniska pojawia się w 1993 r. (Polonius, Tyc, Sławiński) a następna w 1994 r. (Polonius).

W dokumentacji dla Zarządu Zespołu Jurajskich Parków Krajobrazowych woj. katowickiego nosi nazwę Schronisko w Dziurawej Skale II oraz numer IV.C.37. Opis i plan schroniska znajduje się również w dokumentacji dla Ministerstwa Środowiska z roku 2000. Pomiary schroniska wykonali we wrześniu 1991 r. A. Polonius i S. Kornaś. Dane zaktualizował A. Polonius (2010).
Plan opracował A. Polonius.

Polonius A., Tyc A., Sławiński J. 1993 (wzmianka); Polonius A. 1994 (wzmianka, lokalizacja); Jaskinie Wyżyny Częstochowskiej 2011c (plan i opis inwentarzowy).

Polonius A. i in. 1991; Polonius A. i in. 2000 (dokumentacja); Polonius A. 2003 (wymienia).