Od Wzgórza Zamkowego w Smoleniu należy się skierować w kierunku południowym i przejść czarnym szlakiem turystycznym około 200 m do skrzyżowania leśnych ścieżek. W tym miejscu należy skręcić w prawo (niebieskim szlakiem). Po przejściu kolejnych 200 m, po lewej stronie ścieżki, w lesie, można będzie zobaczyć grupę skalną z dużym skalnym tunelem. Widoczny z daleka tunel jest naszym opisywanym obiektem.

   Schronisko to obszerny, półkoliście sklepiony korytarz, który powstał  w wapieniach skalistych górnej jury, w warunkach turbulentnego przepływu dużej ilości wody po wysokim ciśnieniem. Świadczą o tym liczne, mniejsze i większe kotły wirowe w stropie i na ścianach schroniska. Dokładnie nad omawianym tunelem znajduje się drugie schronisko rozwinięte w formie rury skalnej (o znacznie mniejszej średnicy) i takim samym kierunku korytarza. Form naciekowych w schronisku nie zaobserwowano. Namulisko piaszczysto-kamieniste sprawia wrażenie niezbyt obfitego.

   We wnętrzu jest sucho i bardzo przewiewnie dzięki dużym otworom. Mimo, że schronisko jest całe widne, nie zaobserwowano form roślinnych w jego wnętrzu (może oprócz glonów na skałach). Brak również przedstawicieli fauny.

Schronisko jest znane i odwiedzane od dawna. We wnętrzu można znaleźć popiół palonych tu ognisk.

Po raz pierwszy opisane przez K. Kowalskiego, który nadał mu numer 416 oraz nazwę Schronisko w Górze Smoleń II. W „Jaskiniach Wyżyny Krakowsko-Wieluńskiej” M. Szelerewicza i A. Górnego nosi numer IV.C.17. W dokumentacji dla Zarządu Zespołu Jurajskich Parków Krajobrazowych woj. katowickiego również nosi nazwę Schronisko w Górze Smoleń II i numer IV.C.17. Opis i plan schroniska znajduje się także w dokumentacji z roku 2000 wykonanej na zlecenie Ministerstwa Środowiska, gdzie nosi tę samą nazwę i numer. Pomiary w schronisku wykonali w listopadzie 1991 r. A. Polonius i S. Kornaś. Dane zaktualizował A. Polonius (2009).

Plan opracował A. Polonius.

Kowalski K. 1951; Szelerewicz M., Górny A. 1986 (wzmianka, lokalizacja na mapie 1:100 000 ); Polonius A., Sławiński J., Tyc A. 1993 (wzmianka); Polonius A. 1994 (wzmianka, lokalizacja); Jaskinie Wyżyny Częstochowskiej 2011c (plan i opis inwentarzowy).

Polonius A. i in. 1991; Polonius A. i in. 2000 (dokumentacja); Polonius A. 2003 (nadaje nową nazwę, omawia genezę).