Idąc około 300 m na wschód od najdalej na północ wysuniętych zabudowań miejscowości Ryczów dochodzimy do wzniesienia zwanego Góra Dupnica, leżącego w rozwidleniu dróg Ryczów-Złożeniec i Ryczów-Pilica. Na szczycie i zachodnim zboczu pojawiają się wychodnie górnojurajskiego wapienia skalistego w formie malowniczych skałek. W skałkach tych znajduje się kilka schronisk skalnych. Opisywane schronisko leży w najwyższej grupie skałek na samym szczycie wzgórza w jej wschodniej części. Otwór schroniska wychodzi na płaską, podszczytową polankę naprzeciw otworu Tunelu w Dupnicy.

    Wejście do schroniska znajduje się w niewielkim obniżeniu terenu w wapieniach skalistych jury górnej. Za otworem leży niezbyt wysoka salka, która pod stropem od strony wejścia ma wlot do krótkiego, wygładzonego przez wodę kanału łączącego się z powierzchnią.

     Schronisko jest fragmentem systemu krasowego do którego najprawdopodobniej należał również Tunel w Dupnicy (obydwa obiekty dzieli odległość około 20 m). Inicjalna forma schroniska powstała niewątpliwie w warunkach freatycznych a później została przemodelowana w warunkach wadycznych. Mimo niewielkich rozmiarów schronisko posiada sporą ilość form naciekowych. Są to polewy naciekowe, niewielkie stalaktyty i nacieki grzybkowe. Wszystkie nacieki są mocno zniszczone pod wpływem procesów mrozowych. Namulisko jest kamienisto-piaszczyste a przy wejściu humusowe.

    Ponieważ większa część schroniska jest widna na wewnętrznych ścianach bujnie rozwijają się glony. Przed wejściem rośnie sporej wielkości krzew. Przedstawicieli fauny nie zauważono.

Spora ilość śmieci we wnętrzu świadczy, że jest często odwiedzane.

Pierwszy raz schronisko wymienia A. Polonius w 1994 r. W 1993 roku plan i opis obiektu znalazł się w dokumentacji dla Zarządu Zespołu Jurajskich Parków Krajobrazowych woj. katowickiego gdzie nosi nazwę Schronisko w Ryczowie V i numer IV.B.81. Opis i plan schroniska został również zamieszczony w dokumentacji z roku 2000 wykonanej na zlecenie Ministerstwa Środowiska, gdzie nosi tę samą nazwę i numer co w w/w dokumentacji. Pomiar schroniska wykonał we wrześniu 1993 r. A. Polonius i S. Kornaś. Dane zaktualizował A. Polonius (2009).
Plan opracował A. Polonius.

Polonius A. 1994 (wzmianka, lokalizacja); Jaskinie Wyżyny Częstochowskiej 2011c (plan i opis inwentarzowy).

Polonius A. i in. 1993; Polonius A. i in.2000 (dokumentacja); Polonius A. 2003 (wymienia, nadaje nową nazwę).