Od skrzyżowania drogi nr 966 Muchówka-Lipnica Murowana z drogą Muchówka-Rajbrot idziemy szosą około2 km w kierunku Rajbrotu. Przed charakterystycznym ostrym zakrętem w prawo, na grzbiecie jednego z ramion Paprotnej skręcamy w prawo na niewyraźną leśną drogę. Idziemy nią kilkaset metrów, po czym droga zamienia się w ścieżkę wyprowadzającą na niewyraźny grzbiet. Grzbietem tym schodzimy kilkaset metrów na NW, na wybitne ramię, napotykając po prawej samotną, kilkumetrowej wysokości skałkę. Po kilkudziesięciu metrach spotykamy następne trzy większe skały - w środkowej znajduje się opisywana grota.

Grotę tworzy nieregularna wnęka szerokości od 3,8 m (przy otworze) do 1,5 m (w głębi), długości 3,0 m i wysokości 0,7 - 1,6 m.

Schronisko erozyjno-wietrzeniowe powstało w piaskowcach istebniańskich dolnych. Dno pokryte jest glebą i liśćmi w partiach przyotworowych, jedynie w końcowych partiach występuje gruz skalny i piasek.

Grota jest zimą wymrażana. W całości jest oświetlona światłem dziennym.

Flora i fauna nie była obserwowana.

Przed 1998 r. nie była wzmiankowana w literaturze, lecz z pewnością jest znana miejscowej ludności - znaleziono ślady bytności człowieka. Została zlokalizowana 28 marca 1998 r. przez B. Bubulę i B. Sułkowskiego (Klub Grotołazów Limanowa).

Tego samego dnia została zinwentaryzowana przez B. Bubulę i B. Sułkowskiego. Pomiary wykonano busolą geologiczną i taśmą parcianą. Dane zaktualizował T. Mleczek w 2009 r.
Plan opracował B. Bubula.

Jaskinie Polskich Karpat fliszowych 1998 (plan i opis inwentarzowy).