Dane szczegółowe jaskini
Nazwa | Schronisko w Ciężkowicach IV |
Inne nazwy | Szczelina koło Piramid |
Nr inwentarzowy | K.Pc-01.06 |
Region | Karpaty |
Współrzędne WGS84 | λ: 20°58′17,00″, φ: 49°47′05,00″ |
Gmina | Ciężkowice (gm. miejsko-wiejska) |
Powiat | tarnowski |
Województwo | małopolskie |
Właściciel terenu | Skarb Państwa | Rezerwat przyrody Skamieniałe Miasto |
Podstawa ochrony | |
Ekspozycja otworu | SW |
Pozostałe otwory | 2 - ku górze; 3 - ku S; 4 - ku NE; 5 - ku E. |
Wysokość bezwzględna [m n.p.m.] | 320 |
Wysokość względna [m] | |
Głębokość [m] | 0 |
Przewyższenie [m] | 0 |
Deniwelacja [m] | 0 |
Długość [m]
w tym szacowane [m]
|
15
|
Rozciągłość horyzontalna [m] | |
Położenie geograficzne | Pogórze Ciężkowickie, Ciężkowice, Wzgórze Skała (365 m n.p.m.) |
Opis drogi dojścia do otworu |
Z Ciężkowic idziemy niebieskim szlakiem około 1,5 km. Dochodzimy do widocznej po lewej stronie kilkunastometrowej wysokości skałki Grunwald, i dalej około 1500 m tym samym szlakiem w głąb rezerwatu. Okazałe otwory schroniska znajdują się w skałce zwanej Dziurawą Skałą.
|
Opis jaskini |
Obiekt tworzy wielootworowy system dwóch szczelin: pierwsza (I) - prawie prosta (długości 5,5 m) o przebiegu W-E ; druga (II) - początkowo o przebiegu E-W, po około 2,5 m skręca pod kątem prostym na S, gdzie po 4 m krzyżuje się ze wspomnianą wcześniej szczeliną I. Szczelina II za załamaniem po około 1,5 m jest niedostępna, aż do skrzyżowania ze szczeliną I. Opisany układ wykształca właściwie dwa schroniska: północne - szerokości do 0,8 m, wysokości do 3 m i południowe - tworzący tunelowy korytarz. Od otworu 1 po około 1 m w stropie znajduje się zaciskowy, poziomo usytuowany otwór 2. Korytarz nieznacznie się zwęża, po czym załamuje się i rozgałęzia. W kierunku południowym odchodzi szczelina do otworu 3, natomiast ku N odgałęzia się wspomniana już niedostępna szczelina, łącząca się z północną częścią schroniska i otworem 5. Dalej jeszcze około 3 m korytarz początkowo wąski (około 3 m szerokości) potem rozszerzający się do około 1 m. Prowadzi on do rozległego okapu (otwór 4). Schronisko grawitacyjne powstałe w piaskowcach ciężkowickich. Dno tworzy gleba. Prawie w całości jest oświetlone światłem dziennym. Flora i fauna nie były obserwowane. |
Historia badań |
|
Historia eksploracji |
Schronisko od dawna było znane i często odwiedzane. |
Historia dokumentacji |
Zinwentaryzowane zostało 7 lutego 1992 r. przez T. Mleczek i R. Dadela (Speleoklub Dębicki). Pomiary wykonano busolą geologiczną Freiberg i taśmą parcianą. 9 kwietnia 2009 r. T. Mleczek (Stowarzyszenie Speleoklub Beskidzki) i M. Mleczek dokonali aktualizacji planu i opisu. Plan opracował T. Mleczek. |
Zniszczona, niedostępna lub nieodnaleziona | Nie |
Literatura |
Klassek G. 1991 (ujęta w wykazie jaskiń i schronisk podskalnych Beskidów i Pogórza); Mleczek T. 1995c (plan i opis inwentarzowy); Jaskinie Polskich Karpat fliszowych 1997b (plan i opis inwentarzowy); Ganszer J., Klassek G., Mleczek T., Pukowski J., Szura Cz. 2001 (krótki opis, lokalizacja na mapie); Urban J., Margielewski W., Alexandrowicz Z., Mleczek T. 2006 (krótki opis, geneza).
|
Materialy archiwalne |
|
Autorzy opracowania | Tomasz Mleczek |
Redakcja | Jerzy Grodzicki |
Stan na rok | 2011 |
Grafika, zdjęcia |
![]() ![]() |