Państwowy Instytut Geologiczny

Państwowy Instytut Badawczy

Jaskinie Polski


Dane szczegółowe jaskini


Nazwa Schronisko w Ciężkowicach IV
Inne nazwy Szczelina koło Piramid
Nr inwentarzowy K.Pc-01.06
Region Karpaty
Współrzędne WGS84 λ: 20°58′17,00″, φ: 49°47′05,00″
Gmina Ciężkowice (gm. miejsko-wiejska)
Powiat tarnowski
Województwo małopolskie
Właściciel terenu Skarb Państwa | Rezerwat przyrody Skamieniałe Miasto
Podstawa ochrony
Ekspozycja otworu SW
Pozostałe otwory 2 - ku górze; 3 - ku S; 4 - ku NE; 5 - ku E.
Wysokość bezwzględna [m n.p.m.] 320
Wysokość względna [m]
Głębokość [m] 0
Przewyższenie [m] 0
Deniwelacja [m] 0
Długość [m]
w tym szacowane [m]
15
Rozciągłość horyzontalna [m]
Położenie geograficzne Pogórze Ciężkowickie, Ciężkowice, Wzgórze Skała (365 m n.p.m.)
Opis drogi dojścia do otworu
Z Ciężkowic idziemy niebieskim szlakiem około 1,5 km. Dochodzimy do widocznej po lewej stronie kilkunastometrowej wysokości skałki Grunwald, i dalej około 1500 m tym samym szlakiem w głąb rezerwatu. Okazałe otwory schroniska znajdują się w skałce zwanej Dziurawą Skałą.
Opis jaskini

Obiekt tworzy wielootworowy system dwóch szczelin: pierwsza (I) - prawie prosta (długości 5,5 m) o przebiegu W-E ; druga (II) - początkowo o przebiegu E-W, po około 2,5 m skręca pod kątem prostym na S, gdzie po 4 m krzyżuje się ze wspomnianą wcześniej szczeliną I. Szczelina II za załamaniem po około 1,5 m jest niedostępna, aż do skrzyżowania ze szczeliną I. Opisany układ wykształca właściwie dwa schroniska: północne - szerokości do 0,8 m, wysokości do 3 m i południowe - tworzący tunelowy korytarz. Od otworu 1 po około 1 m w stropie znajduje się zaciskowy, poziomo usytuowany otwór 2. Korytarz nieznacznie się zwęża, po czym załamuje się i rozgałęzia. W kierunku południowym odchodzi szczelina do otworu 3, natomiast ku N odgałęzia się wspomniana już niedostępna szczelina, łącząca się z północną częścią schroniska i otworem 5. Dalej jeszcze około 3 m korytarz początkowo wąski (około 3 m szerokości) potem rozszerzający się do około 1 m. Prowadzi on do rozległego okapu (otwór 4).

Schronisko grawitacyjne powstałe w piaskowcach ciężkowickich. Dno tworzy gleba.

Prawie w całości jest oświetlone światłem dziennym.

Flora i fauna nie były obserwowane.

Historia badań
Historia eksploracji

Schronisko od dawna było znane i często odwiedzane.

Historia dokumentacji

Zinwentaryzowane zostało 7 lutego 1992 r. przez T. Mleczek i R. Dadela (Speleoklub Dębicki). Pomiary wykonano busolą geologiczną Freiberg i taśmą parcianą. 9 kwietnia 2009 r. T. Mleczek (Stowarzyszenie Speleoklub Beskidzki) i M. Mleczek dokonali aktualizacji planu i opisu. Plan opracował T. Mleczek.

Zniszczona, niedostępna lub nieodnaleziona Nie
Literatura
Klassek G. 1991 (ujęta w wykazie jaskiń i schronisk podskalnych Beskidów i Pogórza); Mleczek T. 1995c (plan i opis inwentarzowy); Jaskinie Polskich Karpat fliszowych 1997b (plan i opis inwentarzowy); Ganszer J., Klassek G., Mleczek T., Pukowski J., Szura Cz. 2001 (krótki opis, lokalizacja na mapie); Urban J., Margielewski W., Alexandrowicz Z., Mleczek T. 2006 (krótki opis, geneza).
Materialy archiwalne
Autorzy opracowania Tomasz Mleczek
Redakcja Jerzy Grodzicki
Stan na rok 2011
Grafika, zdjęcia Podgląd grafiki otwór Podgląd grafiki plan
Nazwa: Autor: Data wprowadzenia:
Zdjęcie