Od kościoła w Bukowcu zielonym szlakiem prowadzącym do Diablej Dziury, po minięciu polany - około 50 m dalej, skręcamy w prawo dochodząc do górnej części ściany skalnej. Otwór schroniska znajduje się u podnóża, w środkowej części skałki. Na prawo od tego otworu znajduje się okazały otwór Jaskini pod Okapem (K.Pr-02.03).

Niskim otworem (wysokości do 0,4 m; szerokości 1 m) wchodzimy do niskiego korytarzyka (wysokości 0,5 m; długości 2 m), skąd poprzez prożek (1 m wysokości) dochodzimy do prostopadłej szczeliny (szerokości 0,5 m, wysokości 1,5 m).

Schronisko powstało w piaskowcach ciężkowickich serii śląskiej. Przy otworze dno stanowi gleba, liście, w partiach końcowych gruz skalny.

Światło sięga jedynie w pobliże otworu.

Flory nie obserwowano, występują liczne pająki i ćmy.

Zostało zinwentaryzowane 31 października 1993 r. przez T. Mleczek, B. Szatkowskiego i K. Bigos (Speleoklub Dębicki). Pomiary wykonano busolą geologiczną Freiberg i taśmą parcianą. 15 kwietnia 2009 r. T. Mleczek (Stowarzyszenie Speleoklub Beskidzki) dokonał aktualizacji planu i opisu.

Plan opracował T. Mleczek.

Klassek G. 1994 (ujęta w wykazie jaskiń i schronisk podskalnych Beskidów i Pogórza); Mleczek T. 1995a (opis i plan inwentarzowy); Jaskinie Polskich Karpat fliszowych 1997b (plan i opis inwentarzowy).