Od przystanku Siekierczyna-Szkoła asfaltową drogą na W (w kierunku Bukowca). Po kilkuset metrach dochodzimy do rozdroża, w prawo biegnie asfaltowa droga do Bukowca, my skręcamy w lewo na gruntową drogę. Po kilkudziesięciu metrach skręcamy znowu w lewo na leśną drogę. Idziemy nią wzdłuż potoku, dwukrotnie go przekraczając (kładki), po kilkudziesięciu metrach w lewo pod górę odchodzi błotnista droga. Wkrótce po prawej widać ścianę skalną. Dochodzimy do niej na przełaj. W środkowej części skałek znajduje się ambona skalna przecięta dwoma charakterystycznymi kominami.

Jest to szczelina skalna, w której zablokowane bloki skalne tworzą progi i dwa piętra. Od dolnej części komina próg ma 2,5 m wysokości (trudności wspinaczkowe V+), po około 3 m znajduje się kolejny próg 2,5 m wysokości (trudności wspinaczkowe IV), pod progiem otwiera się szczelina (2,5 m długości, 0,5 m szerokości) stopniowo zwężająca się. Nad progiem komin się rozszerza do 1,3 m, stąd prowadzi kolejny próg 2,5 m wysokości (trudności wspinaczkowe III).

Schronisko powstało na jednej szczelinie w piaskowcach ciężkowickich serii śląskiej. Dno pokryte jest gruzem, miejscami gleba i liście.

Jest w całości oświetlone jest światłem dziennym.

Flora i fauna nie były obserwowane.

Odkryte zostało latem 1996 roku przez P. Baczyńskiego i T. Mleczek (Speleoklub Beskidzki).

Zinwentaryzowane zostało 20 września 1996 r. przez T. Mleczek. Pomiary wykonano busolą geologiczną Freiberg i taśmą parcianą. Wcześniej nie było wzmiankowane w literaturze. 15 kwietnia 2009 r. T. Mleczek (Stowarzyszenie Speleoklub Beskidzki) dokonał aktualizacji planu i opisu.

Plan opracował T. Mleczek.

Jaskinie Polskich Karpat fliszowych 1997b (plan i opis inwentarzowy).