Od kościoła w Bukowcu zielonym szlakiem prowadzącym do Diablej Dziury, po minięciu polany - około 50 m dalej, skręcamy w prawo dochodząc do górnej części ściany skalnej. Otwór Schroniska w Omszałej Skale (K.Pr-02.02) znajduje się u podnóża, w środkowej części skałki. Od niego trawersujemy zbocze sto kilkadziesiąt metrów na SE, tuż poniżej skał. Okazały dolny otwór Schroniska Diabli Most (K.Pr-02.10, mający ok. 2 m szerokości i około 5 m wysokości) znajduje się w drugiej grupie skał (licząc od drogi) w skałce zwanej przez wspinaczy Borutą. Od niego idziemy kilkadziesiąt metrów na W. Otwór opisywanego schroniska znajduje się w NW ścianie okazałej ambony skalnej zwanej Lucyferem. Dojście i zwiedzanie bez trudności.

Otwór położony na wysokości 1,1 m ma 0,7 m wysokości i 0,5 m szerokości. Wprowadza on do 2,0 m długości szczeliny wysokości 1,3 m i szerokości 0,5-0,7 m. W końcowych partiach na przedłużeniu szczeliny znajduje się 1,0 m długości, ciasna wnęka.

Schronisko powstało w piaskowcach ciężkowickich serii śląskiej. Spąg pokryty jest gruzem skalnym.

Schronisko zimą jest wymrażane. Jest prawie w całości oświetlone światłem dziennym.

Flora nie była obserwowana.

Stwierdzono liczne pająki i komary.

Przed 1998 r. nie było wzmiankowane w literaturze, ale z pewnością było znane. Odnalezione 13 maja 1998 r. przez T. Mleczka (Speleoklub Dębicki).

Tego samego dnia zostało zinwentaryzowane przez T. Mleczka. Pomiary wykonano busolą geologiczną Freiberg i taśmą parcianą. 15 kwietnia 2009 r. T. Mleczek (Stowarzyszenie Speleoklub Beskidzki) dokonał aktualizacji planu i opisu.

Plan opracował T. Mleczek.

Jaskinie Polskich Karpat fliszowych 1998 (plan i opis inwentarzowy).