Dane szczegółowe jaskini
| Nazwa | Jama pod Lucyferem II |
| Inne nazwy | |
| Nr inwentarzowy | K.Pr-02.14 |
| Region | Karpaty |
| Współrzędne WGS84 | λ: 20°50′52,00″, φ: 49°45′04,00″ |
| Gmina | Korzenna (gm. wiejska) |
| Powiat | nowosądecki |
| Województwo | małopolskie |
| Właściciel terenu | Skarb Państwa | Rezerwat przyrody Diable Skały |
| Podstawa ochrony | |
| Ekspozycja otworu | SW |
| Pozostałe otwory | |
| Wysokość bezwzględna [m n.p.m.] | 485 |
| Wysokość względna [m] | |
| Głębokość [m] | 0 |
| Przewyższenie [m] | 0 |
| Deniwelacja [m] | 0 |
|
Długość [m]
w tym szacowane [m]
|
6
|
| Rozciągłość horyzontalna [m] | |
| Położenie geograficzne | Pogórze Rożnowskie, Bukowiec, N zbocze Wzgórza Bukowiec (503 m n.p.m.) |
| Opis drogi dojścia do otworu |
Od kościoła w Bukowcu zielonym szlakiem prowadzącym do Diablej Dziury, po minięciu polany - około 50 m dalej, skręcamy w prawo dochodząc do górnej części ściany skalnej. Otwór Schroniska w Omszałej Skale (K.Pr-02.02) znajduje się u podnóża, w środkowej części skałki. Od niego trawersujemy zbocze sto kilkadziesiąt metrów na SE, tuż poniżej skał. Okazały dolny otwór Schroniska Diabli Most (K.Pr-02.10, mający ok. 2 m szerokości i około 5 m wysokości) znajduje się w drugiej grupie skał (licząc od drogi) w skałce zwanej przez wspinaczy Borutą. Od niego idziemy kilkadziesiąt metrów na W. Otwór Jamy pod Lucyferem I.(K.Pr-02.13) znajduje się w NW ścianie okazałej ambony skalnej zwanej Lucyferem. Natomiast otwór Jamy pod Lucyferem II znajduje się w tej samej skale, kilka metrów powyżej na S, w ścianie SW, poniżej charakterystycznej szczeliny. Dojście i zwiedzanie bez trudności.
|
| Opis jaskini |
Otwór znajduje się pod okapem długości około 4 m i wysokości od 0,6 do 2,0 metrów. Po NW stronie otworu znajduje się prożek do 1,3 m wysokości. Po 0,5 m za otworem wyodrębniają się dwa nieregularne korytarze. Północny korytarz ma 3,0 m długości, 0,8 - 1,2 m szerokości i średnią wysokość 0,7 m. Natomiast korytarz południowy jest nieco obszerniejszy, tworzy niewielką salkę o pochyłym dnie. Ma ona 2,5 m długości, do 2,0 m szerokości i do 1,2 m wysokości. Schronisko powstało w piaskowcach ciężkowickich serii śląskiej. Dno tworzy gleba i liście. Zimą jest wymrażane. Południowy korytarz mimo niewielkich wymiarów jest prawie w całości ciemny, pozostałe partie są oświetlone światłem dziennym. Flora nie była obserwowana. Stwierdzono liczne pająki. |
| Historia badań |
|
| Historia eksploracji |
Przed 1998 r. nie było wzmiankowane w literaturze, ale z pewnością było znane. Odnalezione 13 maja 1998 r. przez T. Mleczka (Speleoklub Dębicki). |
| Historia dokumentacji |
Tego samego dnia zostało zinwentaryzowane przez T. Mleczka. Pomiary wykonano busolą geologiczną Freiberg i taśmą parcianą. 15 kwietnia 2009 r. T. Mleczek (Stowarzyszenie Speleoklub Beskidzki) dokonał aktualizacji planu i opisu. Plan opracował T. Mleczek. |
| Zniszczona, niedostępna lub nieodnaleziona | Nie |
| Literatura |
Jaskinie Polskich Karpat fliszowych 1998 (plan i opis inwentarzowy).
|
| Materialy archiwalne |
|
| Autorzy opracowania | Tomasz Mleczek |
| Redakcja | Jerzy Grodzicki |
| Stan na rok | 2011 |
| Grafika, zdjęcia |
otwór
plan
|