Od kościoła w Bukowcu zielonym szlakiem prowadzącym do Diablej Dziury, po minięciu polany - około 50 m dalej, skręcamy w prawo dochodząc do górnej części ściany skalnej. Otwór Schroniska w Omszałej Skale (K.Pr-02.02) znajduje się u podnóża, w środkowej części skałki. Od niego trawersujemy zbocze sto kilkadziesiąt metrów na SE, tuż poniżej skał. Okazały dolny otwór Schroniska Diabli Most (K.Pr-02.10, mający ok. 2 m szerokości i około 5 m wysokości) znajduje się w drugiej grupie skał (licząc od drogi) w skałce zwanej przez wspinaczy Borutą. Od niego idziemy kilkadziesiąt metrów na W. Otwór Jamy pod Lucyferem I.(K.Pr-02.13) znajduje się w NW ścianie okazałej ambony skalnej zwanej Lucyferem. Otwór Schroniska Filipa (K.Pr-02.15) znajduje się kilkanaście metrów na W od Jamy pod Lucyferem I, w sąsiedniej skale. Otwór częściowo zasłania pień drzewa. Otwór Schroniska Tymoteusza znajduje się kilka metrów na W od Schroniska Filipa, w tej samej skale. Dojście i zwiedzanie bez trudności.

Schronisko tworzy obszerna nisza pod okapem długości około 4 m, szerokości do 2,0 m i wysokości do 0,7 m. Otwór znajduje się pod okapem szerokości około 2 m i wysokości 0,7 m.

Schronisko erozyjno-wietrzeniowe powstałe w piaskowcach ciężkowickich serii śląskiej. Dno pokryte piaskiem i drobnym gruzem skalnym.

Zimą jest wymrażane. W całości jest oświetlone światłem dziennym.

Flora i fauna nie była obserwowana.

Przed 1998 r. nie było wzmiankowane w literaturze, ale z pewnością było znane. Odnalezione 13 maja 1998 r. przez T. Mleczka (Speleoklub Dębicki).

W tym samym dniu zostało zinwentaryzowane przez T. Mleczka. Pomiary wykonano busolą geologiczną Freiberg i taśmą parcianą. 15 kwietnia 2009 r. T. Mleczek (Stowarzyszenie Speleoklub Beskidzki) dokonał aktualizacji planu i opisu.

Plan opracował T. Mleczek.

Jaskinie Polskich Karpat fliszowych 1998 (plan i opis inwentarzowy).