Państwowy Instytut Geologiczny

Państwowy Instytut Badawczy

Jaskinie Polski


Dane szczegółowe jaskini


Nazwa Szczelina w Ścianie
Inne nazwy
Nr inwentarzowy K.Gst-01.03
Region Karpaty
Współrzędne WGS84 λ: 22°24′17,28″, φ: 49°26′34,03″
Gmina Solina (gm. wiejska)
Powiat leski
Województwo podkarpackie
Właściciel terenu Skarb Państwa
Podstawa ochrony
Ekspozycja otworu ku dołowi
Pozostałe otwory 2 - ku górze, ok. 350 m n.p.m.
Wysokość bezwzględna [m n.p.m.] 350
Wysokość względna [m]
Głębokość [m] 0
Przewyższenie [m] 5
Deniwelacja [m] 5
Długość [m]
w tym szacowane [m]
5
Rozciągłość horyzontalna [m]
Położenie geograficzne Góry Sanocko-Turczańskie, Myczkowce, w skalnej ścianie nad Sanem w Myczkowcach
Opis drogi dojścia do otworu
Z Myczkowców (przystanek PKS Myczkowce-Wieś) idziemy drogą w kierunku Uherców Mineralnych (na NW). Po kilkuset metrach zauważamy położoną nad Sanem ścianę skalną. Schodzimy z drogi w lewo w dół i początkowo polną drogą, a później ścieżką dochodzimy do E skraju tej ściany. Stąd idziemy na W podmokłą ścieżką poniżej skał. Otwór Szczeliny za Płytą (K.Gst-01.01) znajduje się kilka metrów przed charakterystycznymi brzytwami skalnymi znajdującymi się w środkowej części ściany. Od niej idziemy ścieżką poniżej skał kilkanaście metrów na W, gdzie za charakterystycznymi brzytwami skalnymi znajduje się dolny otwór Szczeliny za Brzytwą (K.Gst-01.02). Od niej idziemy ścieżką poniżej skał kilkadziesiąt metrów na W i dochodzimy do urzeźbionej ściany skalnej, znajdującej się pod linią wysokiego napięcia. Dolny otwór schroniska znajduje się w ścianie na wysokości około 7 m. Dojście do niego wymaga wspinaczki (trudności III, krucho, lina pożądana). Do górnego otworu dochodzimy od góry ściany skalnej, schodząc wśród kruchych i zarośniętych ścianek skalnych - nie polecane. Zwiedzanie schroniska bez trudności.
Opis jaskini

Schronisko tworzy szczelina długości około 3 m, do 5 m wysokości i do 1,0 m szerokości. W górnej części szczeliny kominek (1,5 m wysokości) doprowadza do górnego otworu 2, natomiast dolna część szczeliny otwiera się od E, tworząc nakryty okapem próg skalny opadający ścianami około 7 m wysokości.

Schronisko erozyjno-wietrzeniowe powstałe w piaskowcach warstw krośnieńskich. Północna ściana szczeliny jest charakterystycznie urzeźbiona. Dno tworzy lita skała.

Schronisko jest zimą w całości wymrażane. Światło sięga do końca.

Fauna i flora nie były obserwowane.

Historia badań
Historia eksploracji

Przed 1998 r. schronisko nie było wymieniane w literaturze. Zostało odnalezione 6 lipca 1997 r. przez T. Mleczka (Speleoklub Dębicki).

Historia dokumentacji

Tego samego dnia zostało zinwentaryzowane przez T. Mleczka (Speleoklub Dębicki). Pomiary wykonano busolą geologiczną Freiberg i taśmą parcianą. 16 października 2008 r. T. Mleczek (Stowarzyszenie Speleoklub Beskidzki) dokonał aktualizacji planu i opisu.
Plan opracował T. Mleczek.

Zniszczona, niedostępna lub nieodnaleziona Nie
Literatura
Jaskinie Polskich Karpat fliszowych 1998 (plan i opis inwentarzowy).
Materialy archiwalne
Autorzy opracowania Tomasz Mleczek
Redakcja Jerzy Grodzicki
Stan na rok 2011
Grafika, zdjęcia Podgląd grafiki plan
Nazwa: Autor: Data wprowadzenia:
Zdjęcie