Jaskinia znajduje się w bezpośrednim sąsiedztwie Studni Szpatowców, w odległości około 4 metrów na północ.

Do środka prowadzi pionowy otwór, bardzo wąski (ok. 0,25 m) i wysoki do 4,5 m. Jest on otwarty od góry. Dalej wiedzie prosty korytarz, długości 7 metrów, rozmyty na szczelinie. Na końcu znajduje się mała owalna komórka, o wymiarach 1,5-3 m i wysokości 1,8 m. Odchodzi z niej w lewo wąska, niedostępna szpara, widoczna do długości 3,5 m. Na ścianach komory liczne są szczotki krystaliczne oraz klasyczna, krasowa rzeźba, obfitująca w wymycia i jamki korozyjne. Nacieki jednak nie występują. Namulisko jest gliniaste, przemieszane z gruzem wapiennym. Mikroklimat wydaje się być ustabilizowany, typowo jaskiniowy: w głębi jest ciemno i wilgotno, kryje się sporo troglofili i trogloksenów, głównie owadów.

Dokumentacja jaskini nie była dotąd publikowana, jedynie wzmiankowana w opisie Szelerewicza i Górnego, w 1986 r.

Dokumentację wykonał J. Zygmunt w sierpniu 2009 r. Nazwa obiektu pochodzi od jego usytuowania pomiędzy Studnią Szpatowców a Małą Studnią Szpatowców.
Plan opracował J. Zygmunt.

Szelerewicz M., Górny A. 1986 (wzmianka); Jaskinie Wyżyny Częstochowskiej 2010 (plan i opis inwentarzowy).