Komin znajduje się w 15-metrowej Turni Studnisko, która zresztą zawdzięcza mu swą nazwę. Od końcowych zabudowań Rzędkowic prowadzi tu zielony szlak turystyczny. Po minięciu efektownej Turni Wysokiej i przejściu około 450 metrów, szlak przeskakuje grzbiet wzgórza na stronę południową, tuż przed Skałą Zegarową. Następna ku wschodowi skała to Studnisko. U podstawy zachodniej ściany jest widoczny niski, półowalny otwór, za którym zaczyna się komin. Tuż obok, nieco niżej,jest niska nyża, obecnie zasypana gruzem i śmieciami. Górny otwór Komina jest niewidoczny z boku, można go osiągnąć z dołu, metodą wspinaczkową, lub z góry – od północnej strony grańki. Wewnątrz komina, charakterystycznym pęknięciem prowadzi droga wspinaczkowa o trudnościach III. Obok na gładkich ścianach jest jeszcze kilka znacznie trudniejszych dróg.

Komin ma okrągły przekrój, o średnicy około 2,5 m oraz wysokość 10 m. Jest regularnie myty, o gładkich ścianach. W części północno-zachodniej prowadzi w górę wyraźne pęknięcie. Namulisko jest próchnicowe, przemieszane z wapiennym gruzem. Na ścianach komina brak roślinności. Całość jest widna i sucha.

Obiekt po raz pierwszy został opisany w przewodniku wspinaczkowym J. i M. Kiełkowskich, w 1978 r. jako „Jaskinia J1”.

Komin został zinwentaryzowany przez K. Mazika jako „Schronisko Komin w Studnisku”. Pomiary i plan wykonał K. Mazik w dniu 26 lutego 1980 r. aktualizację wykonał w lipcu 2009 J. Zygmunt.
Plan opracowali K. Mazik i J. Zygmunt .

Kiełkowscy J. i M, 1978 (opis); Mazik K. 1981 (plan, opis); Szelerewicz M., Górny A. 1986 (wzmianka); Jaskinie Wyżyny Częstochowskiej 2010 (plan i opis inwentarzowy).