Schronisko znajduje się u podstawy południowej ścianki Turni Studnisko, w odległości 15 metrów na wschód od Komina Rzędkowickiego w Studnisku (patrz opis dojścia). Jest ono przysłonięte wielkim blokiem wapiennym, który jakby zamyka od zewnątrz całą wnękę skalną.

Za blokiem, ścianka ostańca tworząca tutaj spory okap, stopniowo cofa się i obniża, tworząc niezbyt ewidentne schronisko. W stropie widoczny jest metrowy kominek. Spąg jest tutaj utworzony przez dużą, osypującą się hałdę poszpatową, złożoną z próchnicy i gruzu wapiennego. W głębi gruz stopniowo wypełnia cała wnękę końcową schroniska, uniemożliwiając wejście. Obiekt jest w całości widny. W pobliżu występuje skąpa roślinność ruderalna.

Schronisko po raz pierwszy było opisane w przewodniku wspinaczkowym J. i M. Kiełkowskich, w 1978 r. jako „Jaskinia J2”.

Dwa lata później zostało zinwentaryzowane przez K. Mazika. Pomiary i plan wykonał K. Mazik w dniu 26 lutego 1980 r. aktualizację wykonał w lipcu 2009 J. Zygmunt.
Plan opracował K. Mazik.

Kiełkowscy J. i M, 1978 (opis); Mazik K. 1981 (plan, opis); Szelerewicz M., Górny A. 1986 (wzmianka); Jaskinie Wyżyny Częstochowskiej 2010 (plan i opis inwentarzowy).