Schronisko znajduje się w Turni Małego Okiennika, na wysokości około 5 metrów poniżej jej wierzchołka. Jego wschodni otwór jest dobrze widoczny z dołu, na wysokości około 20 m, pomiędzy Turnią Lechwora a Turnią Brzuchatą. Można do niego dotrzeć, po pokonaniu tzw. Rysy Momatiuka – drogi wspinaczkowej o trudności VI. Otwór zachodni jest łatwo dostępny od strony północnych zboczy, jedyną trudność może sprawić odnalezienie w lesie słabo widocznej ścieżki

Okno jest utworzone przez mały, 5-metrowy korytarzyk, przebijający na wylot skałę. Otwór zachodni ma formę owalną, o średnicy około 1,5 m, otwór wschodni jest w postaci pionowej, 3-metrowej wysokości szczeliny. Pomiędzy nimi małe rozszerzenie tworzy rodzaj salki. Na uwagę zasługują tu liczne wymycia i 1-metrowy kominek w stropie. Namulisko jest ubogie, utworzone prze glinę i próchnicę, przemieszaną z gruzem wapiennym. W pobliżu otworu zachodniego urwisko jest porośnięte murawą kserotermiczną.

Schronisko było wzmiankowane w przewodniku wspinaczkowym J. i M. Kiełkowskich, w 1978 r.

Po raz pierwszy zostało zinwentaryzowane przez K. Mazika, jako „Schronisko Małe Okno Rzędkowickie”. Pomiary i plan wykonał K. Mazik w dniu 26 lutego 1980 r. aktualizację wykonał w lipcu 2009 J. Zygmunt.
Plan opracował K. Mazik.

Kiełkowscy J. i M. 1978 (opis); Mazik K. 1981 (plan, opis); Szelerewicz M., Górny A. 1986 (wzmianka); Jaskinie Wyżyny Częstochowskiej 2010 (plan i opis inwentarzowy).