Jaskinia znajduje się w Górze Popielowej, wchodzącej w skład Skał Kroczyckich, w bezpośrednim sąsiedztwie Jaskini Deszczowej. W odległości 5 metrów na zachód jest północny otwór schroniska. W tej samej skale, kilka metrów wyżej znajduje się interesujące okno skalne.

Wstępne partie schroniska, położone w części północnej, mają charakter obszernej, częściowo zadaszonej rozpadliny. Ma ona wysokość około 3 metrów i szerokość 2,5 m. Ściany są łamane, świeże, miejscami pokryte nalotem zielonych i niebieskawych glonów. Namulisko jest tutaj piaszczysto-gliniaste, w dużym stopniu wybrane podczas archeologicznych poszukiwań. Z tego powodu pierwotny jego poziom obniżył się o 3 metry.

W prawej ściance salki, nad 2,5-metrowym prożkiem jest ciasny, myty korytarzyk, przebijający się na zewnątrz. Tak powstały otwór wyprowadza w ścianie rozpadliny skalnej, przecinającej ostaniec na dwie części. Otwór ten jest bardzo ciasny, praktycznie niedostępny, z powodu przegrodzenia go masywnym filarkiem.

Na wprost wejścia, w końcowej części salki, tuż pod stropem widnieje trójkątne wejście do ciasnego korytarzyka. Ścianka poniżej ma 2 metry wysokości i jest w całości utworzona przez namulisko. Jest ono piaszczysto-próchnicowo-kamieniste – stanowi pozostałość po wykopaliskach. Korytarzyk powstał na pionowej szczelinie, jest w nim 4-5 metrowy kominek. Po 8-miu metrach wyprowadza na zewnątrz kolejnym, także ciasnym otworem.

Dokumentacja schroniska nie była publikowana, mimo że bezpośrednio sąsiaduje ze Schroniskiem I w Krużganku, opisanym przez Kowalskiego, jako „Schronisko w Skałach Kroczyckich II” (nr 445). Jedynie zostało wymienione przez Szelerewicza i Górnego w 1986, na podstawie informacji K. Mazika, jako „Schronisko w Krużganku II”. Dokumentację wykonał K. Mazik, na podstawie pomiarów własnych i Z. Lorka, z 1980 r. zaktualizowany w 2009 r.

Plan opracowali K. Mazik, Z. Lorek i J. Zygmunt.

Szelerewicz M., Górny A.1986 (wzmianka); Jaskinie Wyżyny Częstochowskiej 2010 (plan i opis inwentarzowy); Mazik K. 2013 (wymienia w spisie pn. Jaskinia Deszczowa Górna, te same dane morfometryczne).

Mazik K. 1980.