Schronisko znajduje się we wzgórzu Karczmarka, w najwyższej grupie skał położonych po zachodniej stronie wzgórza, w niewielkiej odległości od pierwszych zabudowań wsi Czatachowa.

Schronisko jest utworzone przez potężnych rozmiarów okap, jeden z największych na Wyżynie. Posiada on rozciągłość 22 m, wysokość 4-6 m i maksymalny wysięg 5 m. Tworzy go kilka, wzajemnie przewieszonych warstw masywnego wapienia górno-jurajskiego, o miąższości 2 m.
Schronisko w pierwotnej formie powstało w wapieniach górnojurajskich dzięki intensywnej denudacji, a w okresie późniejszym - erozji mechanicznej, związanej z czynnikami atmosferycznymi, takimi jak insolacja, zamróz czy procesy eoliczne. Natomiast wpływ korozji chemicznej na powstanie okapu był raczej niewielki. Destrukcyjny wpływ czynników atmosferycznych mógł być tutaj spotęgowany z powodu lokalizacji obiektu. Znajduje się on w szczycie wzgórza stanowiącego w tym miejscu rygiel pomiędzy wylotem doliny od strony zachodniej a obniżeniem Czatachowej od południa. Wydaje się, że wszystkie te elementy splotły się ze sobą w korzystny układ, umożliwiający powstanie tak interesującego obiektu. Spąg pod okapem jest pokryty humusem i drobnym rumoszem. W północnej części leży kilka sporych rozmiarów want.
Schronisko jest widne i suche.
Na ścianach porastają zanokcice skalne, mchy i porosty.

Schronisko zostało zinwentaryzowane przez K. Kowalskiego (1951) pod numerem 461 jako „Schronisko w Lasach Złotego Potoku II”.
Dokumentację opracował M. Czepiel na podstawie pomiarów własnych, sporządzonych w dniu 29 października 2000 r. Dane zaktualizował J. Zygmunt (2009 r.).
Plan opracował M. Czepiel.

Jaskinie Wyżyny Częstochowskiej 2011b (plan i opis inwentarzowy).

Czepiel M., Zygmunt J. 2001 (dokumentacja).