Schronisko znajduje się w dużej, izolowanej grupie skalnej, wychodzącej w południowo-wschodnim zboczu wzgórza leżącego ponad płytką dolinką (jej zachodnią stroną), której dnem biegnie leśna, gruntowa droga, łącząca wieś Czatachowę z przysiółkiem Ostrężnik. Można do niego dojść za znakami niebieskiego szlaku turystycznego, by w połowie drogi, po osiągnięciu wierzchołkowych partii rozległego wzgórza, odbić na wschód około 80 m w stronę wybitnych skał, podcinających wschodnie zbocze tego wzgórza.

Schronisko jest utworzone przez dużych rozmiarów okap skalny, posiadający rozciągłość 12 m, wysokość 7 m i maksymalny wysięg 4 m. Jest ono od strony południowo-zachodniej ograniczone 4-metrową barierą skalną, utworzoną wskutek obsunięcia od górnej płaszczyzny okapu dużej warstwy skalnej. Jego spąg jest przykryty skąpym namuliskiem humusowym oraz rumoszem skalnym.
Schronisko powstało na szerokim do 3 m grawitacyjnym rozsunięciu warstw gruboławicowego wapienia skalistego. Warstwy te są w tym miejscu stromo nachylone ku NE pod średnim kątem 60°, częściowo myte krasowo przez wody spływające tędy do próżni, której fragment stanowi obecnie Schronisko pod Dolnym Okapem I. Brak szaty naciekowej.
Obiekt jest w całości widny i suchy.
Na ścianach rośnie typowa roślinność naskalna, z mchami i zanokcicami skalnymi.

Schronisko było zapewne znane od dawna - stanowi popularne miejsce biwakowe.

Zostało zinwentaryzowane przez K. Kowalskiego w 1951 r. pod numerem 464 jako „Schronisko w Lasach Złotego Potoku V”.
Dokumentację opracował M. Czepiel na podstawie pomiarów własnych, sporządzonych w dniu 29 października 2000 r. Dane zaktualizował J. Zygmunt (2009 r.).
Plan opracował M. Czepiel.

Kowalski K. 1951 (plan, opis); Jaskinie Wyżyny Częstochowskiej 2011b (plan i opis inwentarzowy).

Czepiel M., Zygmunt J. 2001 (dokumentacja).