Państwowy Instytut Geologiczny

Państwowy Instytut Badawczy

Jaskinie Polski


Dane szczegółowe jaskini


Nazwa Jaskinia Bajka I
Inne nazwy
Nr inwentarzowy NP-09
Region Niż Polski
Współrzędne WGS84 λ: 18°10′35,30″, φ: 53°13′10,80″
Gmina Dobrcz (gm. wiejska)
Powiat bydgoski
Województwo kujawsko-pomorskie
Właściciel terenu Skarb Państwa | Nadwiślański Park Krajobrazowy
Podstawa ochrony
Ekspozycja otworu N
Pozostałe otwory
Wysokość bezwzględna [m n.p.m.] 90
Wysokość względna [m] 12
Głębokość [m] 0
Przewyższenie [m] 0
Deniwelacja [m] 0
Długość [m]
w tym szacowane [m]
19
Rozciągłość horyzontalna [m]
Położenie geograficzne Jaskinia zlokalizowana jest na południowym zboczu wąwozu, który rozcina orograficznie lewe zbocze doliny Wisły, w odległości około 8 km na N od Fordonu koło Bydgoszczy. Jej otwór znajduje się w lesie (prawdopodobnie parku podworskim), rozciągającym się poniżej budynków obecnego Państwowego Domu Opieki Społecznej.
Opis drogi dojścia do otworu
Dojście od budynków Państwowego Domu Opieki prowadzi ścieżką na E, a po wejściu do lasu - idziemy trawersując zbocze lekko w dół, do ścianki skalnej z dwoma otworami jaskiniowymi. Ścianka ma 13 m długości i przeciętnie 2 m wysokości.
Opis jaskini

Otwór z lewej (wschodniej) strony ścianki prowadzi do Jaskini Bajka I, a otwór z prawej (zachodniej) strony - do Jaskini Bajka II. Jaskinia Bajka I stanowi niską salkę o wydłużeniu E-W, nierównym stropie oraz piaszczystym dnie. Do salki doprowadza niski korytarzyk o długości 2 m. Z salki odchodzą w kierunku wschodnim i północno-zachodnim dwa szybko zacieśniające się korytarzyki, zaś w ścianie południowej występują dwie opadające w dół nisze.

Jaskinia ukształtowała się w plejstoceńskich, gruboziarnistych piaskowcach, o spoiwie węglanowym. Piaskowce cechują się zróżnicowanym stopniem scementowania (zwięzłości), co decyduje o rzeźbie ścianki skalnej (na powierzchni której występują nabrzmienia i niewyraźne formy kolumnowe - „pilastry”) oraz kształcie jaskini. Rozwinęła się ona poniżej horyzontalnego pakietu silniej scementowanych piaskowców, tworzących strop. Jaskinia powstała w wyniku powolnego spełzywania luźnych, zawodnionych piasków podłoża pakietu piaskowców w dół stromego zbocza. Proces pełznięcia osadów jest wspomagany przez wysięk wody w dolnej części zbocza pod ścianką (Urban, 2000, Urban i in. 2007).

Dno jaskini tworzy piasek, przy otworze przemieszany z suchymi liśćmi drzew. Wewnątrz jest ciemno i wilgotno. W rejonie otworu brak roślin zielonych. Głębiej obserwowano pająki i liczne komary.

Historia badań

W jaskini prowadzono badania geologiczne w celu określenia jej genezy (Urban i in. 2006, 2007).

Historia eksploracji
Historia dokumentacji

Inwentaryzację i pomiary przeprowadzili J. Baryła, J. Urban i S. Zagórski (8 sierpnia 1998 r.), uaktualnił Jan Urban, 2009.

Plan opracował S. Zagórski.

          

Zniszczona, niedostępna lub nieodnaleziona Nie
Literatura
Alexandrowicz Z. i in. 1992 (wzmianka, ochrona); Jaskinie Niżu Polskiego 1998 (opis, plan); Baryła J. 1999b (wzmianka); Baryła J. 1999c (wzmianka, geneza skał); Urban J. 1999 (geneza, przekrój); Urban J. 2000 (opis, geneza, przekrój); Bykowski W., Gonia R. 2001 (wzmianka, fot.); Bykowski W. 2003 (wzmianka); Wysłouch J. 2004 (opis, plan, fot.); Baryła J. 2005 (wzmianka); Bykowski W. 2005 (wzmianka, fot. otworu); Bykowski W. 2006 (wzmianka); Gonia R., Bykowski W. 2006 (wzmianki, fot.); Urban J. i in. 2006 (geneza); Urban J. i in. 2007 (geneza, przekrój, fot.); Hermann A. 2008 (opis, fot.).
Materialy archiwalne
Autorzy opracowania Jan Urban, Janusz Baryła
Redakcja Jerzy Grodzicki
Stan na rok 2013
Grafika, zdjęcia Podgląd grafiki plan
Obiekt w serwisie Geostanowiska Geostanowisko Geostanowisko
Nazwa: Autor: Data wprowadzenia:
Zdjęcie