Dane szczegółowe jaskini
Nazwa | Jaskinia Bajka I |
Inne nazwy | |
Nr inwentarzowy | NP-09 |
Region | Niż Polski |
Współrzędne WGS84 | λ: 18°10′35,30″, φ: 53°13′10,80″ |
Gmina | Dobrcz (gm. wiejska) |
Powiat | bydgoski |
Województwo | kujawsko-pomorskie |
Właściciel terenu | Skarb Państwa | Nadwiślański Park Krajobrazowy |
Podstawa ochrony | |
Ekspozycja otworu | N |
Pozostałe otwory | |
Wysokość bezwzględna [m n.p.m.] | 90 |
Wysokość względna [m] | 12 |
Głębokość [m] | 0 |
Przewyższenie [m] | 0 |
Deniwelacja [m] | 0 |
Długość [m]
w tym szacowane [m]
|
19
|
Rozciągłość horyzontalna [m] | |
Położenie geograficzne | Jaskinia zlokalizowana jest na południowym zboczu wąwozu, który rozcina orograficznie lewe zbocze doliny Wisły, w odległości około 8 km na N od Fordonu koło Bydgoszczy. Jej otwór znajduje się w lesie (prawdopodobnie parku podworskim), rozciągającym się poniżej budynków obecnego Państwowego Domu Opieki Społecznej. |
Opis drogi dojścia do otworu |
Dojście od budynków Państwowego Domu Opieki prowadzi ścieżką na E, a po wejściu do lasu - idziemy trawersując zbocze lekko w dół, do ścianki skalnej z dwoma otworami jaskiniowymi. Ścianka ma 13 m długości i przeciętnie 2 m wysokości.
|
Opis jaskini |
Otwór z lewej (wschodniej) strony ścianki prowadzi do Jaskini Bajka I, a otwór z prawej (zachodniej) strony - do Jaskini Bajka II. Jaskinia Bajka I stanowi niską salkę o wydłużeniu E-W, nierównym stropie oraz piaszczystym dnie. Do salki doprowadza niski korytarzyk o długości 2 m. Z salki odchodzą w kierunku wschodnim i północno-zachodnim dwa szybko zacieśniające się korytarzyki, zaś w ścianie południowej występują dwie opadające w dół nisze. Jaskinia ukształtowała się w plejstoceńskich, gruboziarnistych piaskowcach, o spoiwie węglanowym. Piaskowce cechują się zróżnicowanym stopniem scementowania (zwięzłości), co decyduje o rzeźbie ścianki skalnej (na powierzchni której występują nabrzmienia i niewyraźne formy kolumnowe - „pilastry”) oraz kształcie jaskini. Rozwinęła się ona poniżej horyzontalnego pakietu silniej scementowanych piaskowców, tworzących strop. Jaskinia powstała w wyniku powolnego spełzywania luźnych, zawodnionych piasków podłoża pakietu piaskowców w dół stromego zbocza. Proces pełznięcia osadów jest wspomagany przez wysięk wody w dolnej części zbocza pod ścianką (Urban, 2000, Urban i in. 2007). Dno jaskini tworzy piasek, przy otworze przemieszany z suchymi liśćmi drzew. Wewnątrz jest ciemno i wilgotno. W rejonie otworu brak roślin zielonych. Głębiej obserwowano pająki i liczne komary. |
Historia badań |
W jaskini prowadzono badania geologiczne w celu określenia jej genezy (Urban i in. 2006, 2007). |
Historia eksploracji |
|
Historia dokumentacji |
Inwentaryzację i pomiary przeprowadzili J. Baryła, J. Urban i S. Zagórski (8 sierpnia 1998 r.), uaktualnił Jan Urban, 2009. Plan opracował S. Zagórski.
|
Zniszczona, niedostępna lub nieodnaleziona | Nie |
Literatura |
Alexandrowicz Z. i in. 1992 (wzmianka, ochrona); Jaskinie Niżu Polskiego 1998 (opis, plan); Baryła J. 1999b (wzmianka); Baryła J. 1999c (wzmianka, geneza skał); Urban J. 1999 (geneza, przekrój); Urban J. 2000 (opis, geneza, przekrój); Bykowski W., Gonia R. 2001 (wzmianka, fot.); Bykowski W. 2003 (wzmianka); Wysłouch J. 2004 (opis, plan, fot.); Baryła J. 2005 (wzmianka); Bykowski W. 2005 (wzmianka, fot. otworu); Bykowski W. 2006 (wzmianka); Gonia R., Bykowski W. 2006 (wzmianki, fot.); Urban J. i in. 2006 (geneza); Urban J. i in. 2007 (geneza, przekrój, fot.); Hermann A. 2008 (opis, fot.).
|
Materialy archiwalne |
|
Autorzy opracowania | Jan Urban, Janusz Baryła |
Redakcja | Jerzy Grodzicki |
Stan na rok | 2013 |
Grafika, zdjęcia | plan |
Obiekt w serwisie Geostanowiska | Geostanowisko |