Państwowy Instytut Geologiczny

Państwowy Instytut Badawczy

Jaskinie Polski


Dane szczegółowe jaskini


Nazwa Szczelina w Wielkich Koryciskach
Inne nazwy
Nr inwentarzowy T.B-04.06
Region Tatry
Współrzędne WGS84 λ: 19°48′22,92″, φ: 49°16′08,06″
Gmina Kościelisko (gm. wiejska)
Powiat tatrzański
Województwo małopolskie
Właściciel terenu Skarb Państwa | Tatrzański Park Narodowy
Podstawa ochrony
Ekspozycja otworu WNW
Pozostałe otwory
Wysokość bezwzględna [m n.p.m.] 1070
Wysokość względna [m] 45
Głębokość [m] 0
Przewyższenie [m] 5,90
Deniwelacja [m] 5,90
Długość [m]
w tym szacowane [m]
7,50
Rozciągłość horyzontalna [m]
Położenie geograficzne Dolina Chochołowska, w lewym orograficznie zboczu środkowej części Wąwozu Wielkie Koryciska.
Opis drogi dojścia do otworu
Obiekt znajduje się na terenie Tatrzańskiego Parku Narodowego – dojście i zwiedzanie jest możliwe tylko po uzyskaniu zezwolenia Dyrekcji Parku. Idziemy drogą wiodącą Doliną Chochołowską do wiaty, przy której skręcamy na prawo do Wielkich Korycisk. Docieramy wąwozem nieco za jego znaczące odgałęzienie (z potokiem) i pierwszym żlebem po prawej (północnej) stronie podchodzimy stromo około 30 m w pobliże muru skalnego, który omijamy po lewej (zachodniej) stronie. Wznosząc się pod ścianami niebawem mijamy długi okap Schronu w Wielkich Koryciskach II T.B-04.05 oraz następne zagłębienie pod okapem otwarte ku zachodowi i północy, na tej samej szczelinie, przy końcu ściany. Zakręcamy tu na prawo (ku E) i podchodzimy wprost do widocznego stąd poszukiwanego otworu. Dojście i zwiedzanie bez trudności.
Opis jaskini

Otwór wydzielony linią okapu pochylonej stromo ku S szczeliny jest długi na ponad 7 m i szeroki na ponad 1 m, ze zwężeniem w górnej części. Za nim prożek (0,7 m) prowadzi do szczelinowego korytarza o płaskim dnie. Ma on na wprost 3 m, można też wspiąć się prawie 7 m. Pod prożkiem jest niedostępny (za ciasny, zwężający się) korytarzyk utworzony na tej samej szczelinie.

Schronisko powstało na szczelinie w obrębie wapieni triasu, należących do reglowej jednostki Furkaski-Korycisk. Ściany są kruche, zwietrzałe. Namulisko stanowi gleba, gruz autochtoniczny oraz w głębi szary osad mulisty.

Szczelina jest widna i wilgotna, chociaż wilgotność i przewiew zależą tu od warunków atmosferycznych.

Przy otworze rozwijają się rośliny kwiatowe oraz paprocie, mchy, porosty i glony.

Faunę reprezentują owady.

Historia badań
Historia eksploracji

Schronisko znane było od dawna lecz ze względu na małe rozmiary nie inwentaryzowane. Wzmiankę o nyżach i schronach pod okapami w tej okolicy zamieścił (Mączka 2003).

Historia dokumentacji

W dniu 27.10.2013 r. I. Luty sporządziła dokumentację opisywanego obiektu za pomocą przyrządu suunto tandem i taśmy mierniczej, wykonała też fotografię otworu. Pomiary położenia otworu przeprowadziła przy użyciu GPS Garmin eTrex Vista HCx.
Plan opracowała I. Luty.

Zniszczona, niedostępna lub nieodnaleziona Nie
Literatura
Mączka T. 2003 (wzmianka o nyżach i schronach pod okapami w tej okolicy, dotyczy z pewnością m.in. opisywanego obiektu); Jaskinie TPN 2016 (plan i opis inwentarzowy).
Materialy archiwalne
Autorzy opracowania Izabella Luty
Redakcja Jerzy Grodzicki
Stan na rok 2014
Grafika, zdjęcia Podgląd grafiki otwór Podgląd grafiki plan
Nazwa: Autor: Data wprowadzenia:
Zdjęcie