Ze względu na konieczność ochrony wieloletniego miejsca gawrowania niedźwiedzia brunatnego dokładny opis położenia i dojścia nie może być opublikowany. Dane te wraz ze współrzędnymi topograficznymi dostępne są w archiwum Tatrzańskiego Parku Narodowego. Dojście nieco trudne (las urwiskowy). Zwiedzanie łatwe.

Otwór ma 0,7 m szerokości i mniej więcej taką samą wysokość. Prowadzi do prawie siedmiometrowego korytarzyka. Korytarzyk ten na pierwszych dwóch metrach ma 1–1,1 m wysokości i niespełna metr szerokości. Następnie gwałtownie zwęża się do około pół metra, a strop podnosi się do 2–2,5 m. Bezpośrednio w otworze uformował się wał z gleby i humusu opadający około 50 cm w głąb jaskini. Głębiej znajduje się niedźwiedzi barłóg utworzony z przyniesionych z zewnątrz pędów kosmatki olbrzymiej Luzula sylvatica, paproci i gałęzi świerkowych. Legowisko ma wymiary 180 na 50 cm i 40–50 cm grubości. Dalej namulisko stanowi gleba, przy końcu dno jest skalne. Od 1,3 m od otworu, aż do skalnego prożku, na dnie, całą szerokość jaskini wypełnia niedźwiedzi barłóg.
Gawra powstała na szczelinie w wapieniach malmu i neokomu płaszczowiny reglowej górnej. Ściany są lekko zwietrzałe, nacieki nie występują. Namulisko stanowi gleba.
Klimat obiektu uzależniony jest od warunków atmosferycznych. Światło rozproszone sięga do końca.
Bezpośrednio w otworze, oraz na niedźwiedzim barłogu rosną liczne rośliny kwiatowe i paprotniki, m.in. nerecznica samcza Dryopteris filix-mas, szczawik zajęczy Oxalis acetosella i kosmatka olbrzymia Luzula sylvatica. W całej jaskini występują mchy i wątrobowce. Na resztkach niedźwiedziego barłogu i odchodach zwierząt rozwijają się pleśnie.
Wewnątrz, w chwili odkrycia stwierdzono świeże ślady gawrowania niedźwiedzia Ursus arctos (barłóg z sierści, mchów, traw i drobnych gałązek świerkowych, ślady pazurów na ścianach oraz odchody). W całej jaskini występują owady i pajęczaki.

Jaskinia została znaleziona w trakcie kontroli miejsc hibernacji niedźwiedzi w dniu 28 kwietnia 2011 roku.

Dokumentację sporządził Tomasz Zwijacz-Kozica 18 czerwca 2011 przy współpracy Jana Polaka. Pomiary wykonano przy użyciu busoli Suunto oraz taśmy parcianej.
Plan opracował T. Zwijacz-Kozica.

Zwijacz-Kozica T., Zięba F. 2011 (dane morfometryczne, wzmianka o gawrowaniu niedźwiedzi w jaskini, zdjęcie otworu i wnętrza gawry); Jaskinie TPN 2016 (plan i opis inwentarzowy).