Dane szczegółowe jaskini
Nazwa | Schron w Piecach |
Inne nazwy | |
Nr inwentarzowy | T.E-06.14 |
Region | Tatry |
Współrzędne WGS84 | λ: 19°49′47,80″, φ: 49°14′37,20″ |
Gmina | Kościelisko (gm. wiejska) |
Powiat | tatrzański |
Województwo | małopolskie |
Właściciel terenu | Skarb Państwa | Tatrzański Park Narodowy |
Podstawa ochrony | |
Ekspozycja otworu | N |
Pozostałe otwory | |
Wysokość bezwzględna [m n.p.m.] | 1595 |
Wysokość względna [m] | 310 |
Głębokość [m] | 0 |
Przewyższenie [m] | 0 |
Deniwelacja [m] | 0 |
Długość [m]
w tym szacowane [m]
|
5,80
|
Rozciągłość horyzontalna [m] | |
Położenie geograficzne | Dolina Chochołowska, Dolina Dudowa, masyw Kominiarskiego Wierchu. |
Opis drogi dojścia do otworu |
Schron znajduje się na terenie Tatrzańskiego Parku Narodowego – dojście i zwiedzanie jest możliwe tylko po uzyskaniu zezwolenia Dyrekcji Parku. Doliną Chochołowską docieramy do południowego skraju Polany pod Jaworki, skąd skręcamy na lewo, w wyraźną lecz nieznakowaną drogę leśną. Idziemy nią przez Wąwóz Między Ściany i Dolinę Dudową, aż do Polany Kominy Dudowe pod Dudowymi Spadami. Stąd skręcamy na prawo, w wyraźny, zarośnięty w dolnej części żleb (Ulicę) i podchodzimy nim stromo ponad pół kilometra, aż pod skały. Już z daleka dostrzegamy u ich podstawy obszerny otwór poszukiwanego schronu. Dojście i zwiedzanie bez trudności.
|
Opis jaskini |
Schron rozwinął się na szczelinach tektonicznych w wapieniach triasu wierchowej serii paraautochtonicznej. Ściany są zwietrzałe, bez nacieków. Namulisko tworzy gleba, autochtoniczny gruz wapienny i duże wanty, które odpadły ze stropu. W głębi dłuższej szczeliny występuje nieco osadu gliniastego. Wilgotność i przewiew uzależnione są od warunków atmosferycznych, światło sięga do końca. W schronie bujnie rozwijają się rośliny kwiatowe, występują paprocie, a także, również na ścianach, mchy, wątrobowce oraz porosty o różnych barwach (białe, czarne, żółte, pomarańczowe). Faunę reprezentują owady (głównie pająki i komary) oraz ślimaki. Bywają tu jelenie (w pobliżu przechodzi wyraźna jelenia perć). Jesienią 2011 r. I. Luty zauważyła ślady i odchody niedźwiedzia. |
Historia badań |
|
Historia eksploracji |
Schron był z pewnością znany od dawna lecz ze względu na małe rozmiary pomijany w spisach jaskiń. W dniu 9.06.1990 r. zwiedził go W. W. Wiśniewski, który w swoich notatkach (mat. arch.) zamieścił opis położenia i wzmiankę mówiącą o dwóch obiektach zasługujących na inwentaryzację (prawdopodobnie szczeliny traktując rozdzielnie, są one jednak pod wspólnym okapem). |
Historia dokumentacji |
Dokumentację schroniska sporządziła I. Luty w listopadzie 2004 r. Pomiary wykonała z pomocą zestawu suunto i taśmy mierniczej, wykonała też fotografie. W październiku 2012 r. I. Luty pomierzyła położenie otworu przy użyciu GPS Garmin eTrex Vista HCx. |
Zniszczona, niedostępna lub nieodnaleziona | Nie |
Literatura |
|
Materialy archiwalne |
Wiśniewski, W.W.: notatki terenowe z lat1989-1990 (wzmianka o zwiedzaniu dwóch schronów w Piecach, nad Ulicą, opis położenia).
|
Autorzy opracowania | Izabella Luty |
Redakcja | Jerzy Grodzicki |
Stan na rok | 2014 |
Grafika, zdjęcia | otwór plan |