Państwowy Instytut Geologiczny

Państwowy Instytut Badawczy

Jaskinie Polski


Dane szczegółowe jaskini


Nazwa Mała Gawra
Inne nazwy
Nr inwentarzowy T.E-09.41
Region Tatry
Współrzędne WGS84 λ: 19°52′24,24″, φ: 49°14′13,31″
Gmina Kościelisko (gm. wiejska)
Powiat tatrzański
Województwo małopolskie
Właściciel terenu Skarb Państwa | Tatrzański Park Narodowy
Podstawa ochrony
Ekspozycja otworu SW
Pozostałe otwory
Wysokość bezwzględna [m n.p.m.] 1300
Wysokość względna [m] 120
Głębokość [m] 2
Przewyższenie [m] 0
Deniwelacja [m] 2
Długość [m]
w tym szacowane [m]
6
Rozciągłość horyzontalna [m]
Położenie geograficzne Dolina Kościeliska, w prawym orograficznie zboczu Wąwozu Kraków w skałce na stokach Upłazkowej Turni.
Opis drogi dojścia do otworu
Schronisko znajduje się na terenie Tatrzańskiego Parku Narodowego – dojście i zwiedzanie jest możliwe tylko po uzyskaniu zezwolenia Dyrekcji Parku. Dnem Wąwozu Kraków dochodzimy do rozszerzenia zwanego Rynkiem Krakowskim. Stąd idziemy stromo do góry ścieżką pod przewieszonymi skałami Ptakowej Turni wiodącą na Przełączkę za Saturnem. Otwór Małej Gawry znajduje się tuż przy ścieżce w odosobnionej skałce. 4 m przed dobrze widocznym otworem jaskini Gawra T.E-09.01. Dojście i zwiedzanie łatwe.
Opis jaskini

Otwór schroniska znajduje się w zagłębieniu pod ścianą i ma kształt trójkąta równoramiennego o wysokości 0,6 m i podstawie 0,5 m. Za otworem opada wąski korytarz, który po 3 m kończy się ślepo. W jego połowie po prawej stronie znajduje się szeroka, ale niska wnęka.
Obiekt rozwinął się w wapieniach urgonu autochtonicznej serii wierchowej na przecięciu (pionowej i ukośnej) szczelin tektonicznych. Ściany są zwietrzałe, na spągu występuje zwietrzelina skalna wymieszana z osuwającym się z okolic otworu humusem i gliną.

Wewnątrz jest wilgotno, a światło rozproszone dociera do końca obiektu, który w całości znajduje się w zasięgu powierzchniowych zmian atmosferycznych.

Przy otworze rosną porosty, mchy, paprocie i rośliny zielne.
J. Nowak obserwował pająki, muchówki i ślimaki.

Historia badań
Historia eksploracji

Schronisko ze względu na swoje położenie znane było od dawna. Jednak ze względu na swoje rozmiary nie zostało ujęte w dotychczasowych opracowaniach. Obiekt ten zauważyła J. Ślusarczyk 30 września 2006 r. 26 listopada 2006 r. wraz z J. Nowakiem sporządziła plan i opis

Historia dokumentacji

Obecną dokumentację po uzupełnieniu obserwacji sporządzili 3 listopada 2013 r. P. Podobiński i K. Recielski. Pomiary wykonano busolą Sisteco i taśmą parcianą. Lokalizację otworu zrobiono odbiornikiem GPS Garmin.
Plan opracował K. Recielski

Zniszczona, niedostępna lub nieodnaleziona Nie
Literatura
Nowak J. 2006a (dane lokalizacyjne, morfometryczne, plan, informacje o osadach, florze i faunie); Jaskinie TPN 2016 (plan i opis inwentarzowy).
Materialy archiwalne
Autorzy opracowania Krzysztof Recielski
Redakcja Jerzy Grodzicki
Stan na rok 2014
Grafika, zdjęcia Podgląd grafiki otwór Podgląd grafiki plan
Nazwa: Autor: Data wprowadzenia:
Zdjęcie