Dane szczegółowe jaskini
Nazwa | Mała Gawra |
Inne nazwy | |
Nr inwentarzowy | T.E-09.41 |
Region | Tatry |
Współrzędne WGS84 | λ: 19°52′24,24″, φ: 49°14′13,31″ |
Gmina | Kościelisko (gm. wiejska) |
Powiat | tatrzański |
Województwo | małopolskie |
Właściciel terenu | Skarb Państwa | Tatrzański Park Narodowy |
Podstawa ochrony | |
Ekspozycja otworu | SW |
Pozostałe otwory | |
Wysokość bezwzględna [m n.p.m.] | 1300 |
Wysokość względna [m] | 120 |
Głębokość [m] | 2 |
Przewyższenie [m] | 0 |
Deniwelacja [m] | 2 |
Długość [m]
w tym szacowane [m]
|
6
|
Rozciągłość horyzontalna [m] | |
Położenie geograficzne | Dolina Kościeliska, w prawym orograficznie zboczu Wąwozu Kraków w skałce na stokach Upłazkowej Turni. |
Opis drogi dojścia do otworu |
Schronisko znajduje się na terenie Tatrzańskiego Parku Narodowego – dojście i zwiedzanie jest możliwe tylko po uzyskaniu zezwolenia Dyrekcji Parku. Dnem Wąwozu Kraków dochodzimy do rozszerzenia zwanego Rynkiem Krakowskim. Stąd idziemy stromo do góry ścieżką pod przewieszonymi skałami Ptakowej Turni wiodącą na Przełączkę za Saturnem. Otwór Małej Gawry znajduje się tuż przy ścieżce w odosobnionej skałce. 4 m przed dobrze widocznym otworem jaskini Gawra T.E-09.01. Dojście i zwiedzanie łatwe.
|
Opis jaskini |
Otwór schroniska znajduje się w zagłębieniu pod ścianą i ma kształt trójkąta równoramiennego o wysokości 0,6 m i podstawie 0,5 m. Za otworem opada wąski korytarz, który po 3 m kończy się ślepo. W jego połowie po prawej stronie znajduje się szeroka, ale niska wnęka. Wewnątrz jest wilgotno, a światło rozproszone dociera do końca obiektu, który w całości znajduje się w zasięgu powierzchniowych zmian atmosferycznych. Przy otworze rosną porosty, mchy, paprocie i rośliny zielne. |
Historia badań |
|
Historia eksploracji |
Schronisko ze względu na swoje położenie znane było od dawna. Jednak ze względu na swoje rozmiary nie zostało ujęte w dotychczasowych opracowaniach. Obiekt ten zauważyła J. Ślusarczyk 30 września 2006 r. 26 listopada 2006 r. wraz z J. Nowakiem sporządziła plan i opis |
Historia dokumentacji |
Obecną dokumentację po uzupełnieniu obserwacji sporządzili 3 listopada 2013 r. P. Podobiński i K. Recielski. Pomiary wykonano busolą Sisteco i taśmą parcianą. Lokalizację otworu zrobiono odbiornikiem GPS Garmin. |
Zniszczona, niedostępna lub nieodnaleziona | Nie |
Literatura |
Nowak J. 2006a (dane lokalizacyjne, morfometryczne, plan, informacje o osadach, florze i faunie); Jaskinie TPN 2016 (plan i opis inwentarzowy).
|
Materialy archiwalne |
|
Autorzy opracowania | Krzysztof Recielski |
Redakcja | Jerzy Grodzicki |
Stan na rok | 2014 |
Grafika, zdjęcia | otwór plan |