Dane szczegółowe jaskini
Nazwa | Lustrzany Korytarz |
Inne nazwy | |
Nr inwentarzowy | T.E-09.45 |
Region | Tatry |
Współrzędne WGS84 | λ: 19°52′42,06″, φ: 49°14′15,11″ |
Gmina | Kościelisko (gm. wiejska) |
Powiat | tatrzański |
Województwo | małopolskie |
Właściciel terenu | Skarb Państwa | Tatrzański Park Narodowy |
Podstawa ochrony | |
Ekspozycja otworu | S |
Pozostałe otwory | |
Wysokość bezwzględna [m n.p.m.] | 1530 |
Wysokość względna [m] | 360 |
Głębokość [m] | 0 |
Przewyższenie [m] | 10,70 |
Deniwelacja [m] | 10,70 |
Długość [m]
w tym szacowane [m]
|
15
|
Rozciągłość horyzontalna [m] | |
Położenie geograficzne | Dolina Kościeliska, na prawym orograficznie zboczu środkowej części Wąwozu Kraków, w Upłazkowej Turni. |
Opis drogi dojścia do otworu |
Jaskinia znajduje się na terenie Tatrzańskiego Parku Narodowego – dojście i zwiedzanie jest możliwe tylko po uzyskaniu zezwolenia Dyrekcji Parku. Dnem Wąwozu Kraków dochodzimy do rozszerzenia zwanego Rynkiem Krakowskim. Stąd idziemy stromo do góry ścieżką pod przewieszonymi skałami Ptakowej Turni wiodącą na Przełączkę za Saturnem. Ścieżką dochodzimy do szerokiego piargu opadającego spod Upłazkowej Turni. Podchodzimy stromo wzdłuż piargu do Upłazkowego Kotła. W miejscu, gdzie dalszą drogę zagradza pionowa ściana, skręcamy w lewo na trawiasto-piarżysty zachód, którym podchodzimy do głębokiej nyży. Z niej wzdłuż szczeliny wspinamy się ok. 8 m (trudności II-III) do otworu Lustrzanego Korytarza. Dojście i zwiedzanie trudne wymaga użycia sprzętu i znajomości technik wspinaczkowych.
|
Opis jaskini |
Otwór jaskini ma kształt prostokąta o wysokości 1 m. i szerokości 0,8 m. Za nim znajduje się prostokątna salka. Na wprost otworu otwiera się krótka, ślepa szczelina. Na prawo przez 1,5 m próg i zwężenie za nim dostajemy się do obszernej pochylni. Jej dno stanowi wyrównany skalny spąg. Ściany i strop są kruche. Jaskinia rozwinęła się na skośnej szczelinie miedzyławicowej w wapieniach urgonu autochtonicznej serii wierchowej. Ściany obiektu są zwietrzałe. W namulisku występuje rumosz skalny, glina i odchody nietoperzy. Światło sięga do wstępnej salki dalej jest ciemno i wilgotno. Wyczuwa się przewiew. Przy otworze rosną glony, porosty, mchy, paprocie, w tym zanokcica skalna. Wewnątrz występują pająki, muchówki. |
Historia badań |
|
Historia eksploracji |
Do wcześniej zaobserwowanego otworu dotarli J. Nowak i M. Pindel 22 lipca 2006 r. bez penetracji jaskini. Ponownie otwór osiągnęli J. Matras i J. Nowak 26 sierpnia 2006 r. W czasie pierwszego zwiedzania w zwężeniu znajdował się zacisk z zaklinowanych kamieni, które osunęły się w trakcie jego pokonywania. Tego samego dnia sporządzono plan i opis jaskini |
Historia dokumentacji |
Dokumentację opracował K. Recielski na podstawie materiałów J. Nowaka. |
Zniszczona, niedostępna lub nieodnaleziona | Nie |
Literatura |
Nowak J. 2006a (dane lokalizacyjne, morfometryczne, plan, informacje o osadach, florze i faunie); Jaskinie TPN 2016 (plan i opis inwentarzowy).
|
Materialy archiwalne |
|
Autorzy opracowania | Krzysztof Recielski |
Redakcja | Jerzy Grodzicki |
Stan na rok | 2014 |
Grafika, zdjęcia |
![]() |