Państwowy Instytut Geologiczny

Państwowy Instytut Badawczy

Jaskinie Polski


Dane szczegółowe jaskini


Nazwa Schron nad Zakosistą
Inne nazwy
Nr inwentarzowy T.F-09.25
Region Tatry
Współrzędne WGS84 λ: 19°52′24,90″, φ: 49°14′05,40″
Gmina Kościelisko (gm. wiejska)
Powiat tatrzański
Województwo małopolskie
Właściciel terenu Skarb Państwa | Tatrzański Park Narodowy
Podstawa ochrony
Ekspozycja otworu N
Pozostałe otwory
Wysokość bezwzględna [m n.p.m.] 1310
Wysokość względna [m] 100
Głębokość [m] 0
Przewyższenie [m] 3,50
Deniwelacja [m] 3,50
Długość [m]
w tym szacowane [m]
4,50
Rozciągłość horyzontalna [m]
Położenie geograficzne Dolina Kościeliska, Wąwóz Kraków, w lewym orograficznie zboczu środkowej części Wąwozu Kraków w Wielkiej Turni.
Opis drogi dojścia do otworu
Obiekt znajduje się na terenie Tatrzańskiego Parku Narodowego – dojście i zwiedzanie jest możliwe tylko po uzyskaniu zezwolenia Dyrekcji Parku. Dnem Wąwozu Kraków dochodzimy do charakterystycznego rozszerzenia zwanego Rynkiem. Tu wchodzimy na zbocze i percią na początku ku zachodowi, a następnie południowemu zachodowi podchodzimy wzdłuż skały zamykającej Rynek od południa. Następnie podchodzimy ok. 100 m w kierunku wylotu żlebu. Żlebem w górę w skos do skałki ograniczającej żleb z prawej strony. Stąd leśną ścieżką trawersujemy w kierunku Wielkiej Turni. Po wyjściu z lasu osiągamy kolejny żleb, którym podchodząc kierujemy się w lewo na trawiaste wypłaszczenie u podstawy turni z kominem w zacięciu. Wspinając się obok zacięcia ok. 20 m osiągamy otwór schronu. Dojście eksponowane, zwiedzanie łatwe.
Opis jaskini

Otwór schronu ma kształt postrzępionego trójkąta, o wysokości 2,5 m i szerokości 1,6 m przy podstawie. Za otworem stromo się wznosi krótki, 4,5 m długości korytarzyk, kończący się niedostępną szczeliną.

Schron powstał na rozmytej szczelinie w wapieniach malmoneokomu autochtonicznej serii wierchowej. Ściany obiektu są lite, spąg gliniasty.

Schron jest widny i suchy, w całości znajduje się w zasięgu powierzchniowych zmian atmosferycznych.

W otworze i w głębi rosną porosty, mchy, paprocie.

Fauna nie była obserwowana.

Historia badań
Historia eksploracji

Wcześniej zlokalizowany schron został skartowany i opisany przez J. Nowaka i M. Pawlikowskiego 1 października 2006 r.

Historia dokumentacji

Obecną dokumentację jaskini po uzupełnieniu obserwacji sporządzili 13 września 2013 r. W. Mindewicz i K. Recielski. Pomiary wykonano busolą Sisteco i taśmą parcianą.
Plan opracowali J. Nowak i K. Recielski.

Zniszczona, niedostępna lub nieodnaleziona Nie
Literatura
Nowak J. 2006a (dane lokalizacyjne, morfometryczne, plan, informacje o osadach, florze i faunie); Jaskinie TPN 2016 (plan i opis inwentarzowy).
Materialy archiwalne
Autorzy opracowania Krzysztof Recielski
Redakcja Jerzy Grodzicki
Stan na rok 2014
Grafika, zdjęcia Podgląd grafiki plan
Nazwa: Autor: Data wprowadzenia:
Zdjęcie