Dane szczegółowe jaskini
Nazwa | Szczelina przy Tomanowym Okapie |
Inne nazwy | |
Nr inwentarzowy | T.F-11.08 |
Region | Tatry |
Współrzędne WGS84 | λ: 19°53′53,34″, φ: 49°13′50,20″ |
Gmina | Kościelisko (gm. wiejska) |
Powiat | tatrzański |
Województwo | małopolskie |
Właściciel terenu | Skarb Państwa | Tatrzański Park Narodowy |
Podstawa ochrony | |
Ekspozycja otworu | S |
Pozostałe otwory | |
Wysokość bezwzględna [m n.p.m.] | 1926 |
Wysokość względna [m] | 426 |
Głębokość [m] | 2,30 |
Przewyższenie [m] | 0 |
Deniwelacja [m] | 2,30 |
Długość [m]
w tym szacowane [m]
|
4,50
|
Rozciągłość horyzontalna [m] | |
Położenie geograficzne | Dolina Tomanowa, na prawym orograficznie zboczu górnej części doliny, w Rzędach Tomanowych. |
Opis drogi dojścia do otworu |
Obiekt znajduje się na terenie Tatrzańskiego Parku Narodowego – dojście i zwiedzanie jest możliwe tylko po uzyskaniu zezwolenia Dyrekcji Parku. Zielonym szlakiem turystycznym wiodącym z Doliny Tomanowej na Chudą Przełączkę podchodzimy do miejsca widokowego zwanego Kazalnicą. Stąd stromo do góry podchodzimy Tomanowym Grzbietem, trawersując w kierunku wschodnim ok. 300 m pod skałami. U podstawy skał w niewielkim zagłębieniu znajdujemy otwór Tomanowego Okapu T.F-11.07. Otwór szczeliny znajduje się 3 m na lewo.
|
Opis jaskini |
Otwór obiektu ma kształt ostrego trójkąta o wysokości 1,5 m i szerokość 1 m przy podstawie. Za otworem stromo opada szczelina, zwężająca się po 4,5 m. Szczelina powstała w wapieniach triasu autochtonicznej serii wierchowej na rozwartej szczelinie tektonicznej u podstawy komina skalnego. Obecnie modelowany jest przez procesy wietrzenia mrozowego. Ściany obiektu są zwietrzałe. Obiekt jest widny i suchy, w całości znajduje się w zasięgu powierzchniowych zmian atmosferycznych. W otworze rosną glony, porosty, mchy i rośliny zielone. J. Nowak zaobserwował ćmy Triphosa dubitata, a w głębi szczeliny kości długie średniej wielkości ssaka |
Historia badań |
|
Historia eksploracji |
Obiekt był zapewne znany od dawna nie został jednak dotychczas uwzględniony w opracowaniach. Ponownie został odnaleziony przez zespół: S. Gołosz, J. i J. Nowakowie i M. Romański w czerwcu 2008 r. Pierwszy opis i plan jaskini wykonał J. Nowak 19 października 2008 r. |
Historia dokumentacji |
Obecną dokumentację obiektu po uzupełnieniu obserwacji sporządzili 1 listopada 2013 r. P. Podobiński i K. Recielski. Pomiary wykonano busolą Sisteco i taśmą parcianą. Lokalizację otworu zrobiono odbiornikiem GPS Garmin. |
Zniszczona, niedostępna lub nieodnaleziona | Nie |
Literatura |
Nowak J. 2008b (dane lokalizacyjne, morfometryczne, plan, informacje o osadach, florze i faunie).
|
Materialy archiwalne |
|
Autorzy opracowania | Krzysztof Recielski |
Redakcja | Jerzy Grodzicki |
Stan na rok | 2014 |
Grafika, zdjęcia | otwór plan |