Obiekt znajduje się na terenie Tatrzańskiego Parku Narodowego – dojście i zwiedzanie jest możliwe tylko po uzyskaniu zezwolenia Dyrekcji Parku. Ze szczytu Ciemniaka schodzimy ścieżką w granicznej grani ku południowi, do słupka granicznego 231/3. Stąd przechodzimy na stronę Doliny Tomanowej i trawersujemy w prawo. Po kilkunastu metrach podchodzimy pod skałę, w której znajduje się szukany otwór. Dojście i zwiedzanie łatwe.

Za otworem o kształcie prostokąta o wymiarach 0,8x1,3 m otwiera się szczelina, która po 8 m zwęża się i jest zablokowana kamieniami. W połowie szczeliny znajduję się studzienka sprowadzająca na jej najniższy poziom.

Obiekt ma charakter szczeliny zboczowej, rozwinął się w wapieniach triasu autochtonicznej serii wierchowej. Ściany są lite, na dnie zalegają kamienie i rumosz skalny. Na ścianach występują nacieki z mleka wapiennego i grzybki naciekowe.

Obiekt jest suchy. Światło rozproszone sięga do końca. W całości znajduje się w zasięgu powierzchniowych zmian atmosferycznych.

W otworze rosną glony, porosty i mchy.

J. Nowak stwierdził występowanie ćmy Triphosa dubitata.

Otwór szczeliny został znaleziony przez J. i J. Nowaków 18 października 2008 r., którzy sporządzili jej pierwszy opis i plan.

Obecną dokumentację po uzupełnieniu obserwacji sporządzili 21 października 2013 r. W. Mindewicz i K. Recielski. Pomiary wykonano busolą Sisteco i taśmą parcianą. Lokalizację otworu zrobiono odbiornikiem GPS Garmin.
Planopracowali J. Nowak i K. Recielski.

Nowak J. 2008b (dane lokalizacyjne, morfometryczne, plan, informacje o osadach, florze i faunie); Jaskinie TPN 2016 (plan i opis inwentarzowy).