Jaskinia znajduje się na terenie Tatrzańskiego Parku Narodowego – dojście i zwiedzanie jest możliwe tylko po uzyskaniu zezwolenia Dyrekcji Parku. Ze szczytu Ciemniaka schodzimy ścieżką w granicznej grani ku południowi i dochodzimy do słupka granicznego nr 232 II na Stołach. Otwór znajduje się w zapadlisku ok. 40 m poniżej słupka. Dojście i zwiedzanie łatwe.

Otwór tworzy wąska, pionowa szczelina, którą schodzimy 3 m, do szerokiej i niskiej sali. W kierunku północno-zachodnim prowadzi krótka zwężająca się szczelina.
Dziura rozwinęła się w wapieniach triasu autochtonicznej serii wierchowej. Jej powstanie może mieć związek z systemem szczelin odprężeniowych. Ściany są zwietrzałe, na dnie zalegają głazy i gruz skalny.
Dziura jest wilgotna, a światło rozproszone dociera do końca. W całości znajduje się w zasięgu powierzchniowych zmian atmosferycznych.
Przy otworze rosną glony, porosty, mchy, paprocie i rośliny zielone. J. Nowak obserwował również sinice.
Zaobserwowano też pająki, muchówki i ślimaki.

Dziura w Stole została znaleziona przez J. i J. Nowaków 11 lipca 2009 r., którzy sporządzili jej pierwszy opis i plan.

Obecną dokumentację po uzupełnieniu obserwacji sporządzili 21 października 2013 r. W. Mindewicz i K. Recielski. Pomiary wykonano busolą Sisteco i taśmą parcianą. Otwór zlokalizowano przy pomocy odbiornika GPS Garmin.
Plan wg J. Nowaka.

Nowak J. 2009c (dane lokalizacyjne, morfometryczne, plan, informacje o osadach, florze i faunie).