Schron znajduje się na terenie Tatrzańskiego Parku Narodowego – dojście i zwiedzanie jest możliwe tylko po uzyskaniu zezwolenia Dyrekcji Parku. Dnem Wąwozu Kraków dochodzimy pod ostatni próg skalny przed odejściem Żlebu Trzynastu Progów. Stąd podchodzimy prawym orograficznie zboczem kilkadziesiąt metrów pod niewysoki pas skał, pod którym trawersujemy w lewo. Otwór schronu znajduje się u podstawy skał. Dojście i zwiedzanie łatwe.

Szeroki na 5 m, niski otwór prowadzi do takiej samej próżni, która po 2 m przechodzi w węższy, ale wyższy korytarz kończący się ślepo.

Schron rozwinął się w wapieniach malmoneokomu autochtonicznej serii wierchowej. Na spągu występuje rumosz skalny.

Światło rozproszone sięga do końca. Schron jest wilgotny, w całości znajduje się w zasięgu powierzchniowych zmian atmosferycznych.
W otworze rosną liczne rośliny zielne.

Brak informacji o występowaniu fauny.

Schron został odkryty przez J. Ślusarczyk 24 lipca 2005 r. Tego samego dnia jego plan i opis sporządzili J. Nowak i J. Ślusarczyk.
Plan wg J. Nowaka.

Nowak J. 2005 (dane lokalizacyjne, morfometryczne, plan, informacje o osadach, florze i faunie); Jaskinie TPN 2016 (plan i opis inwentarzowy).