Państwowy Instytut Geologiczny

Państwowy Instytut Badawczy

Jaskinie Polski


Dane szczegółowe jaskini


Nazwa Jaskinia nad Beczką
Inne nazwy
Nr inwentarzowy T.F-09.43
Region Tatry
Współrzędne WGS84 λ: 19°53′01,43″, φ: 49°14′01,97″
Gmina Kościelisko (gm. wiejska)
Powiat tatrzański
Województwo małopolskie
Właściciel terenu Skarb Państwa | Tatrzański Park Narodowy
Podstawa ochrony
Ekspozycja otworu W
Pozostałe otwory
Wysokość bezwzględna [m n.p.m.] 1450
Wysokość względna [m] 10
Głębokość [m] 0
Przewyższenie [m] 6
Deniwelacja [m] 6
Długość [m]
w tym szacowane [m]
17
Rozciągłość horyzontalna [m]
Położenie geograficzne Dolina Kościeliska, Wąwóz Kraków, na prawym orograficznie zboczu górnej części Wąwozu Kraków w Żlebie Trzynastu Progów.
Opis drogi dojścia do otworu
Jaskinia znajduje się na terenie Tatrzańskiego Parku Narodowego – dojście i zwiedzanie jest możliwe tylko po uzyskaniu zezwolenia Dyrekcji Parku. Dnem Wąwozu Kraków dochodzimy do wylotu Żlebu Trzynastu Progów. Skręcamy do żlebu i idziemy jego dnem ok. 200 m, po czym skręcamy w prawo i podchodzimy stromo piarżyskiem do jego końca. Dalej bardzo stromym terenem skalno-trawiastym podchodzimy ok. 30 m w górę (trudności I-II) osiągając szerokie trawiaste siodło zwane plateau. Stąd schodzimy ok. 60 m żlebem pod ścianą pod dolny otwór Jaskini za Siedmiu Progami T.F-09.13. Spod otworu jaskini wspinamy się ukośnie w lewo kilkanaście metrów do osiągnięcia starego haka. Z tego miejsca trawersujemy w lewo ok. 10 m i skośnie zjeżdżamy nad próg zwany Beczką. Otwór jaskini znajduje się 10 m nad jej dnem. Dojście i zwiedzanie trudne, wymaga użycia sprzętu i znajomości technik wspinaczkowych.
Opis jaskini

Za owalnym otworem o szerokości prawie 2 m idziemy stromo w górę do poziomego korytarza. Na jego końcu po prawej stronie znajduje się przejście pod 5 m wysokości komin kończący się niedostępnymi szczelinami.
Jaskinia rozwinęła się w wapieniach malmoneokomu autochtonicznej serii wierchowej. Na spągu zalega gruz skalny. Na ścianach występują polewy naciekowe i grzybki.
Główny korytarz jaskini jest widny i suchy, w zasięgu powierzchniowych zmian atmosferycznych. Komin na końcu jest ciemny i wilgotny.
Przy otworze rosną porosty, mchy, paprocie (zanokcice), lilie, pierwiosnki, jaskry, rdesty, trawy, różanecznik, fiołek dwukwiatowy i wiele roślin kwiatowych.
Fauna nie była obserwowana.

Historia badań
Historia eksploracji

Wcześniej zaobserwowany obiekt osiągnęli i zwiedzili 4 grudnia 2004 r. J. Nowak i J. Ślusarczyk.

Historia dokumentacji

Plan i opis jaskini sporządzili 23 lipca 2005 r. J. Nowak i M. Szot.
Plan wg J. Nowaka.

Zniszczona, niedostępna lub nieodnaleziona Nie
Literatura
Nowak J. 2005 (dane lokalizacyjne, morfometryczne, plan, informacje o osadach, florze i faunie); Jaskinie TPN 2016 (plan i opis inwentarzowy).
Materialy archiwalne
Autorzy opracowania Krzysztof Recielski
Redakcja Jerzy Grodzicki
Stan na rok 2014
Grafika, zdjęcia Podgląd grafiki plan
Nazwa: Autor: Data wprowadzenia:
Zdjęcie