Dolinę rozpoczyna brama skalna, po jej minięciu z prawej strony (na lewym orograficznie zboczu) znajduje się skała z widocznymi otworami Okien Sokolich. Dotarcie do Okna Sokolego II (otworu po prawo od Okna Sokolego I) możliwe jest drogą przez Okno Sokole I J.Olk.I-05.04, do którego dochodzimy na wprost po pokonaniu 10 metrowego, pionowego, trudnego progu skalnego (konieczne użycie liny do asekuracji). Łatwiejszą drogą jest wyjście drogą z lewej strony turni i zejście szczeliną, w pęknięciu równoległym do ściany, do górnego otworu Sokolego Okna I. Stąd trudny trawers 5 m długości do Okna Sokolego II (konieczne użycie liny do asekuracji).

Jest to niewielka próżnia długości 4, szerokości 2, wysokości 2 m z niewielkim prożkiem skalnym w otworze otwierającym się oknem w ścianie skalnej, 10 m od jej podstawy. Dno jest równe, pokryte namuliskiem.
Jaskinia krasowa powstała w wapieniach skalistych górnej jury (oksford).Nacieków brak.
Lessowe osady namuliska są nienaruszone.
W całości podlega zewnętrznym wpływom atmosferycznym.
Całe jest widne.
Na ścianach wegetują glony, na dnie trawy.
Występują pajęczaki.

Znane było od dawna, ze względu na trudny dostęp jest rzadko odwiedzane.

Pierwszy plan i opis sporządził K. Kowalski (1951). Aktualną dokumentację sporządził A. Górny (10.12.2009 R.).
Plan wg K. Kowalskiego.

Ossowski G. 1880 (wzmianka); Ossowski G. 1880a (dtto); Czarnowski S. J. 1911 (dtto); Orłowicz M. 1919(dtto); Danysz-Fleszarowa R. 1933 (dtto); Ciętak Z. 1936 (fot. skały z otworami Okien Sokolich); Kowalski K. 1951 (opis inwentarzowy nr 110, plan, „Schronisko Sokole II”); Szelerewicz M., Górny A. 1986 (w pełnym wykazie jaskiń poz. II.D.4.); Baran K., Opozda T. 1985 (opis drogi wspinaczkowej przechodzącej przez jaskinię); Jaskinie Wyżyny Olkuskiej 2018a (plan i opis inwentarzowy).