Od bramy idziemy w górę doliny, mijamy podwójny wodospad, nad nim z prawej strony grupa skalna, dolina skręca w prawo. Zaraz za zakrętem pod skałką, 10 m nad drogą, znajduje się otwór Jaskini na Skałce.

Do jaskini wprowadza otwór szerokości 1,2 i wysokości 0,4 m; za nim znajduje się wznoszący się korytarz biegnący początkowo ku SE, zakręcający i biegnący na końcu ku W, który maksymalnie osiąga 2 m wysokości. W odległości 2 m od otworu, ku N zaczyna się metrowy korytarzyk ze szczeliną na końcu, wyprowadzającą na powierzchnię. Przed zakrętem ku SW w dół biegnie metrowy korytarz na szczelinie.
Jaskinia krasowa powstała w wapieniach skalistych górnej jury (oksford), ściany wewnątrz są nierówne, skorodowane z licznymi drobnymi kulistymi zagłębieniami.
Miejscami występują wyschnięte grzybki naciekowe i naloty z mleka wapiennego. Namulisko jest skąpe, tworzy je glina lessowa z gruzem wapiennym.
Wewnątrz jaskinia jest wilgotna.
Światło nie sięga poza otwór.
W otworze na ścianach rosną mchy i glony, wewnątrz widoczne są żółte naloty na ścianach (glony?).
W jaskini obserwowano pajęczaki, głównie pająki Meta menardi i motyle szczerbówka ksieni Scoliopteryx libatrix.

Jaskinia znana była od dawna, namulisko przekopane zostało przez G. Ossowskiego w 1979 roku.

Pierwszy plan i opis sporządził K. Kowalski (1951). Aktualną dokumentację sporządził A. Górny (10.12 2009 r.).
Plan opracował M. Czepiel.

Badania jaskiń z okolic Krakowa. 1878 (o badaniach Ossowskiego, wzmianka o zbadaniu i znalezieniu odłupków krzemiennych); Badania jaskiń z okolic Krakowa. 1880 (dtto); Ossowski G. 1880a (dtto); Czarnowski S. J. 1911 (wzmianka); Czarnowski S. J. [ok. 1914] (zaznaczona na mapie błędnie na prawym zboczu doliny); Orłowicz M. 1919 (dtto); Danysz-Fleszarowa R. 1933 (wymienia); K. Kowalski 1951 (opis inwentarzowy nr 113, plan, „Schronisko [Jaskinia] na Skałce”); Czepiel M. 1977 (dane morfometryczne, plan); Szelerewicz M., Górny A. 1986 (w pełnym wykazie jaskiń poz. II.D.7); Jaskinie Wyżyny Olkuskiej 2018a (plan i opis inwentarzowy).