Obiekt znajduje się na terenie Tatrzańskiego Parku Narodowego – dojście i zwiedzanie jest możliwe tylko po uzyskaniu zezwolenia Dyrekcji Parku. Dojście prowadzi szlakiem turystycznym z Brzezin przez Psią Trawkę w Dolinie Suchej Wody. Dalej idziemy szlakiem czerwonym w kierunku Polany Waksmundzkiej, tu przechodzimy na skraj polany położony bezpośrednio pod zboczem opadającym z Malej Koszystej. Tu rozpoczynamy strome podejście ok. 400 m wyraźnym żlebem opadającym na Polanę Waksmundzką. Otwór znajduje się w zboczu ok. 30 m nad żlebem, po prawej orograficznie stronie od szerokiego leja krasowego.

Jaskinia rozpoczyna się wąskim otworem 0,5x1 m, rozwiniętym na szczelinie o przebiegu N-S. Wprowadza on do studzienki. W dolnej części studzienka przechodzi w niewielką komorę. Spąg pokrywa zawalisko stromo opadające w kierunku północno-zachodnim. Jaskinia rozwinęła się w wapieniach z przewarstwieniami dolomitów i wapieni dolomitycznych triasu środkowego (anizyk) serii wierchowej. Wychodnie skał węglanowych układają się tutaj równoleżnikowo, ze wschodu na zachód, w obrębie elewacji Koszystej charakteryzują się znaczną redukcją.
Jaskinia ma charakter rozmytego pęknięcia międzyławicowego. Na ścianach widoczne są ślady rozmyć. Spąg pokrywa autochtoniczny rumosz wapienny. Tworzy on zawalisko zamykające drogę do dalszych partii jaskini.
Jaskinia jest sucha, bez przewiewu. Światło sięga około 3 m w głąb.
Otwór obrasta murawa wysokogórska.
Fauny nie zaobserwowano.

Jaskinię odkrył Z. Tabaczyński (Speleoklub Tatrzański) w dniu 30 marca 2002 r. Obiekt wcześniej nie był wzmiankowany w literaturze.

Dokumentację sporządził Z Tabaczyński w październiku 2008 r.
Plan i przekrój opracował Z. Tabaczyński.

Jaskinie TPN 2016 (plan i opis inwentarzowy).